Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2015/7154 E. 2015/9020 K. 26.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/7154
KARAR NO : 2015/9020
KARAR TARİHİ : 26.10.2015

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/04/2015
NUMARASI : 2015/112-2015/479

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece davalı kiracının geçerli bir itirazı bulunmadığından itirazın kaldırılması talebinin reddine, davalının taşınmazdan tahliyesine karar verilmesi üzerine karar davalı kiracı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı alacaklı, 01.12.2010 tarihli, iki yıl süreli, aylık 1.000 TL bedelli, kira sözleşmesine dayanarak, 25.11.2014 tarihinde başlattığı icra takibi ile 2013 yılı Aralık ayından bakiye 100 TL, 2014 yılı Ocak ayından bakiye 100 TL ile 2014 yılı Kasım ayı kirası 1.200 TL olmak üzere toplam 1.400 TL kira parasının tahsili ile kiralananın tahliyesini istemiştir. Ödeme emrinin tebliği üzerine borçlu süresinde yaptığı itirazında ” Tarafına gönderilen 2014/22210 nolu icra dosyasına ve içindeki tarafına gönderilen tüm masraflara itiraz ettiğini ” belirtmiştir. Mahkemece davalının geçerli bir itirazı bulunmadığı, itirazda ifade edilmek istenenin icra memur muamelesine karşı şikayet olarak da yorumlanabileceği bu nedenle itiraz geçersiz kabul edildiğinden itirazın kaldırılması talebinin reddine, davalının tahliyesine karar verilmiş ise de; davalının itirazında icra dosyasındaki asıl alacak ve ferilerine itiraz ettiği anlaşılmaktadır. Bu niteliği ile davalının itirazı borca itiraz niteliğinde olup icra müdürlüğünce de takibin durdurulmasına karar verilmiştir. İcra takibine itiraz varsa itiraz kaldırılmadan tahliye kararı verilemez. Bu nedenle davalının itirazı incelenip sonucuna göre karar verilmek gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.