YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/712
KARAR NO : 2015/1568
KARAR TARİHİ : 19.02.2015
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/09/2014
NUMARASI : 2013/460-2014/613
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Davacı kirayan veren vekili, davalının 01.01.2004 başlangıç tarihli sözleşme ile davacının taşınmazında aylık 3.245 TL bedelle kiracı olduğunu, ödenen kira bedeli emsallerine göre düşük kaldığından aylık kira bedelinin 5.200 TL olarak tespitini ve 01.01.2014 tarihinden itibaren geçerli sayılmasını talep etmiştir. Davalı vekili endekse göre artış yaptığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kira bedelinin net aylık 4.500 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kiralanan taşınmazın getireceği kira bedelinin 18/11/1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince hak ve nesafete göre saptanması gerekir. Bunun için dava konusu yerin yeniden kiralanması halinde getirebileceği kira parası bilirkişiler tarafından brüt olarak belirlenmelidir. Böyle bir belirleme yapılırken, benzer yerlerin kira sözleşmeleri incelenmeli (taraflardan emsal göstermelerini istemek ya da re’sen emsal araştırması yapmak suretiyle); dava konusu yer ile ayrı ayrı karşılaştırılmalı, kira parasına etki eden hususlar üzerinde de ayrıca durulmalıdır.
Somut olayda mahkemece, kiralananın boş olarak kiraya verilmesi durumunda serbest koşullarda getirebileceği kira parası tespit edilse de, davalının eski kiracı olduğu da gözetilerek belirlenen kira bedeli üzerinden hak ve nesafet indirimi yapılması gerekirken hak ve nesafet indirimi yapılmadan hüküm kurulması doğru değildir.
Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 19.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.