Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2015/6184 E. 2015/9183 K. 27.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6184
KARAR NO : 2015/9183
KARAR TARİHİ : 27.10.2015

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 14. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/03/2015
NUMARASI : 2014/532-2015/156

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalılardan N. K. San. ve Tic. Ltd. Şti. tarafından süresi içinde duruşmalı olarak temyiz edilmiş, ancak dosyada pullarının olmadığı gibi nitelik itibariyle duruşmaya tabi olmadığından duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, Türk Borçlar Kanun’unun 347.maddesi hükmüne göre kiralayanın on yıllık uzama süresi sonunda bildirimde bulunmak koşuluyla tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulü ile tahliyeye karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun’unun 347/1.maddesi hükmüne göre konut ve çatılı işyeri kiralarında kiraya veren sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak,on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminde en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.
6101 Sayılı Türk Borçlar Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçici 2.maddesi uyarınca, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce TBK.nun 347.maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinde öngörülen kira sözleşmelerinden 10 yıllık uzama süresi dolmamış olmakla birlikte geri kalan süre beş yıldan daha kısa olanlar hakkında yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl, on yıllık uzama süresi dolmuş olanlar hakkında da yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 2 yıl sonra uygulanacağı öngörülmüştür.
Olayımıza gelince; taraflar arasında imzalanan ilk sözleşme 15.09.1990 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli, son imzalanan sözleşme ise 01.07.2008 başlangıç tarihli 2 yıl süreli kira sözleşmesidir. Davacı dava dilekçesinde; davalının 1990 yılından bu yana kiracısı olduğu kiracılık ilişkisinin 22 yıldır devam ettiği, taraflar arasında kira bedeli değişikliğini açıklayıcı mahiyette sözleşmeler yapıldığını, TBK 347 gereğince 10 yıl uzama süresi tamamlanmış olan sözleşmenin devam etmeyeceğinin Üsküdar 12. Noterliğinin 07.01.2014 301 yevmiye nolu ihtarı ile davalıya bildirildiğinden bahisle davalının taşınmazdan tahliyesini talep etmiş, davalı cevap dilekçesi ve davanın devamında davacı ile davalı şirket arasında imzalanan sözleşmesinin 1.07. 2008 başlangıç tarihli olup süresinin 2 yıl olduğunu belirterek, TBK 347.madde gereğince 10 yıllık süre dolmadığından davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Taraflar arasında imzalanan son sözleşmenin başlangıç tarihi 01.07.2008 olup sözleşme 2 yıl süreli olduğundan bu sözleşme itibariyle yasanın aradığı 10 yıl uzama süresi dolmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile verilen kabul kararı doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 27/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.