Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2015/5704 E. 2015/7933 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5704
KARAR NO : 2015/7933
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : Kilis İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2014
NUMARASI : 2014/43-2014/69

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira borcunun ödenmemesi sebebiyle başlatılan icra takibine yönelik itirazın kaldırılması ve kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne, itirazın kaldırılmasına, davalının yaptığı ödemenin hükmün infazı sırasında İcra Müdürlüğünce dikkate alınmasına ve kiralananın tahliyesine karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, tarafların iddia ve savunmalarına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına göre davalının alacak istemine ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının tahliyeye yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Davacı alacaklı 01.01.1999 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 09.06.2014 tarihinde tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile 30-64-73 nolu işyerleri için 2014 yılı kira bedeli olarak toplam 3.411,00 TL’nin tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalıya 07.07.2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı süresinde sunduğu itirazında istenilen yıllık kira miktarına ve sözlü kira ilişkisine itiraz etmediğinden kiracılık ilişkisi ve yıllık kira miktarı kesinleşmiştir. Ödeme emri ile borçluya 30 günlük ödeme süresi verildiği anlaşılmıştır. İ.İ.K.269/1 maddesi göndermesi ile TBK’nun 315. maddesi gereğince 30 günlük ödeme süresinin dolması beklenmeden alacaklı tarafından icra mahkemesinden tahliye talebinde bulunulamaz. Alacaklı vekili tarafından 30 günlük ödeme süresi dolmadan 24.07.2014 tarihinde icra mahkemesinden tahliye isteminde bulunulmuştur. Bu durumda tahliye isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi doğru olmadığından kararın tahliye yönünden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 No’lu bentte açıklanan nedenlerle kararın alacağa yönelik kısmının ONANMASINA, 2 No’lu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca kararın tahliyeye yönelik olarak BOZULMASINA,onanan kısım için aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenden alınmasına 05/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.