Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2015/5298 E. 2015/8364 K. 13.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5298
KARAR NO : 2015/8364
KARAR TARİHİ : 13.10.2015

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tesbiti davasına dair karar, davalılardan M.. B.. tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiracılık sıfatının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davalı L.A. hakkındaki davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, davalı S. Kız Meslek Lisesi Okul Aile Birliği ile yapılan 24.12.2011 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin devam ettiğinin tespitine karar verilmiş, hüküm davalı M.. B.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde davacının S.Kız Meslek Lisesi Okul Kantinini 24.12.2011 başlangıç tarihli sözleşme ile bir yıllığına kiraladığını, davalının başlattığı tahliye işlemlerini hukuka aykırı olduğunu belirterek kiracılık sıfatının tespitini istemiştir. Davalılar davanın reddini savunmuştur.
2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 13.7.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye taşınmazları 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasa, süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağını hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.
Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler. Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez.
Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve Belediyeler dışındaki diğer kamu kuruluşları, taşınmazlarını 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya vermiş olsalar bile bu kanunun 75. Maddesine dayanarak idareye yada mahkemeye başvurmak suretiyle kiralananın tahliyesini sağlayamazlar. Keza Hazine, Belediyeler, Vakıflar Genel Müdürlüğü ve İl Özel İdareleri de 2886 Sayılı Yasaya göre “ihale yoluyla” kiraya vermedikleri taşınmazlar hakkında 75. Maddeden yararlanamazlar. 6570 Sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkındaki Kanunun yürürlüğe girdiği 27.05.1955 tarihinden sonra 10.09.1983 tarihinde yürürlüğe giren 2886 Sayılı Yasanın 75. Maddesi ihale ile verilen Hazine taşınmazları hakkında uygulanan özel bir hüküm olup, 6570 Sayılı Kanunun 14. Maddesi (şimdi TBK.nun 339/2 md.) kapsamı dışındadır. Hazine dışındaki kamu kurum ve kuruluşları musakkaf nitelikteki taşınmazlarını ihale yoluyla kiraya verseler dahi 14. Madde uyarınca bu taşınmazlar hakkında da 6570 Sayılı Yasa hükümleri uygulanmakta idi. TBK.nun 339/2 maddesi düzenlemesiyle 6570 Sayılı Kanunun 14. Maddesine paralel bir düzenleme yapılmıştır. Buna göre Hazine, sonradan Belediye, İl Özel İdareleri ve Vakıflar Genel Müdürlüğü dışındaki kamu kurum ve kuruluşları çatılı işyeri veya konut niteliğindeki taşınmazlarını ihale yoluyla kiraya verseler dahi TBK.nun konut ve çatılı işyeri kiraları hakkındaki hükümlere göre tahliyesini sağlayabilirler.
Somut olayda; dava konusu taşınmazın davalıya 2886 Sayılı Kanun gereğince ihale ile kiraya verilip verilmediği dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Mahkemece, dava konusu taşınmazın kiralanmasına ilişkin varsa ihale evraklarının temini ile kiralanan taşınmazın 2886 sayılı Yasaya göre kiraya verilip verilmediği saptandıktan sonra yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken Hazine’nin ihale yoluyla verdiği taşınmazlar hakkında uygulama olanağı bulunmayan TBK.nun 339/2 maddesi dayanak yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.