YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4924
KARAR NO : 2015/7802
KARAR TARİHİ : 01.10.2015
MAHKEMESİ : Aksaray 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2013
NUMARASI : 2013/544-2013/862
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiralananın 2886 sayılı yasa gereğince süre bitimi nedeniyle tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, dava dilekçesinde, 07.05.2010 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi ile dükkanı kiraya verildiğini kiralananın halen işyeri olarak kullanıldığını ve 2286 sayılı yasaya göre yeniden ihaleye çıkarılacağı için kiralananın tahliye edilmesi istemiştir. Mahkemece kiralananın ihale ile kiraya verilse dahi 6570 sayılı yasanın uygulanacağını ancak sözleşmenin süre sonunda fesih edilmediği için kira sözleşmesinin süresiz hale geldiğini ve 6 aylık feshi ihbar sürelerine göre davanın süresinde açılmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil Ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç on beş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında ygulanırken, 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye taşınmazları 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür.
Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasa, süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağını hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.
Olayımıza gelince: Davada dayanılan ve hükme esasa alınan 01/01/2010 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesine ve dosya kapsamına göre kiralananın dükkân vasfında olduğu, davanın açıldığı tarihte yürürlükte olan 6570 sayılı yasa kapsamında kalan 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’ndaki düzenlemeye göre de çatılı işyeri olduğu anlaşılmaktadır. Yukarda açıklanan prensiplere göre 2886 sayılı yasanın uygulanabilmesi için kira sözleşmesinin de bu yasaya göre yapılması gerekir. Ne var ki dava dosyasına kiralananın ihale ile kiraya verilip verilmediği anlaşılamamaktadır. Mahkemece bu husus üzerinde durularak kiralananın ihale ile verilip verilmediği üzerinde durularak sonucuna göre karar verilmesi gerekir.
Kabule göre de 6570 sayılı Yasanın 7.maddesinde tahliye sebepleri sınırlı olarak sayılmış olup, bu yasa kapsamında kalan kiralananlar hakkında süre bitimi nedeniyle tahliye istenemeyeceği gibi, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 347.maddesinde de konut ve çatılı işyeri kiralarında kiraya verenin ancak on yıllık uzama süresi sonunda bildirim yoluyla kira sözleşmesine son verebileceği belirlenmiştir. Aynı Kanun’un 350. ve müteakip maddelerinde ise, kira sözleşmesinin hangi hallerde dava yoluyla sonlandırılacağı düzenlenmiştir. Bu nedenle çatılı işyerlerinde feshi ihbar sürelerine uymak sureti ile kiralananın tahliyesi istenemez. Mahkemece bu gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi de doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA,istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.