YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4894
KARAR NO : 2015/5613
KARAR TARİHİ : 08.06.2015
MAHKEMESİ : Ankara 3. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2015
NUMARASI : 2015/109-2015/226
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kesinleşen icra takibi nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece davalının dava konusu taşınmazı 01.02.2015 tarihinde tahliye ettiği, tahliye davasının ise 10.02.2015 tarihinde açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Takibe dayanak yapılan ve karara esas alınan 21.11.2014 başlangıç tarihli sözlü kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacı alacaklı dava konusu taşınmazın tarafınca 21.11.2014 tarihinde iktisabı ile taraflar arasında zımnen oluştuğunu iddia ettiği sözlü sözleşmeye dayanarak 2014 yılı Aralık ayı kira bedeli 800,00 TL’lik kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istekli takip yapmıştır. İhtarlı ödeme emri davalı borçluya 26/12/2014 tarihinde tebliğ edilmiş, borçlu icra takip dosyasında borca yönelik herhangi bir itirazda bulunmamış ve takip kesinleşmiştir. Davalı duruşma sırasında, dava konusu taşınmazı 01.02.2015 tarihinde tahliye ettiğini, ödemeyi de taşınmazı tahliye ettikten sonra 02.02.2015 tarihinde takip dosyasında belirtilen hesaba yaptığını bildirerek davanın reddini istemiştir. Davacı alacaklı kiralananın tahliye edilmediğini, anahtarın usulen teslim edilmediğini bildirmiştir. Kiralananın tahliye edilerek anahtarın davacıya teslim edildiği, kiracı tarafından ispat edilmelidir. Kiralananın davalı tarafından tahliye edildiğinin kabul edilebilmesi için, kiralananın boşaltılarak, anahtarın kiralayana usulüne uygun olarak teslim edilmesi zorunludur. Ne var ki davalı kiralananı tahliye ettiğini İ.İ.K’nun 269/c-1.maddesindeki belgelerden biri ile kanıtlayamamıştır. Davalı kiracının kira alacağına karşı çıkmaması ve tahliyeyi yazılı belge ile kanıtlayamamış olması karşısında mahkemece tahliyeye karar verilmesi gerekirken, dava konusu taşınmazın dava tarihinden önce tahliye edildiği gerekçesi ile istemin reddine karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 08/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.