Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2015/4273 E. 2015/5604 K. 08.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4273
KARAR NO : 2015/5604
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

MAHKEMESİ : Ankara 3. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2015
NUMARASI : 2014/1079-2015/91

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı tarafından, davalı borçlu aleyhine kira alacağının tahsili için başlatılan tahliye talepli icra takibine davalı borçlunun itiraz etmesi üzerine, davacı alacaklı vekili icra mahkemesinden itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuş, mahkemece uyuşmazlığın çözümünün yargılamayı gerektirdiğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı alacaklı 20.10.2014 tarihinde başlattığı tahliye talepli icra takibi ile 100.000,00 TL kira alacağının tahsili amacıyla başlatılan takip başlatmış davalı borçlu vekili alacaklıya müvekkili firmanın bir borcu bulunmadığını, aksine alacağı bulunduğunu, alacaklı görünen tarafın ibraz edilen kira kontratı gereği üzerine düşen edimlerin hiçbirisini yerine getirmediğini, kiralanan yerin müvekkili firmaca kullanılamadığını, Ankara Batı Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/93 D.İş sayılı dosyası ile mahkeme tarafından alınan bilirkişi raporunda müvekkili firmanın alacaklı firmadan ne kadar alacaklı olduğunun açıkça belli olduğunu belirterek borca itiraz etmiştir. Davalı itirazında takipte dayanılan yazılı kira sözleşmesinin varlığına ve kira bedeline açıkça itiraz etmediğinden kiracılık ilişkisi ve kira bedeli kesinleşmiştir. Davalı kiracı, kiranın ödendiğini veya sair bir sebeple istenemeyeceğini İİK.’nun 269/c maddesinde belirtilen nitelikte bir belge ile ispat etmelidir. Mahkemece, işin esası incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, uyuşmazlığın yargılamayı gerektirdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.