Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2015/4111 E. 2015/5618 K. 08.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4111
KARAR NO : 2015/5618
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

MAHKEMESİ : Adana 2. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2014
NUMARASI : 2014/383-2014/582

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kesinleşen icra takibi sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Takibe dayanak yapılan ve karara esas alınan 15.02.2014 tarihli sözlü kira sözleşmesinin varlığı konusunda, taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu sözlü sözleşmeye dayanarak kira alacağı nedeniyle tahliye istekli olarak takip yapılmasında ve dava açılmasında bir usulsüzlük bulunmamaktadır.
Borçlu davalıya gönderilen ödeme emri 02.07.2014 tarihinde “eşi B.B.” açıklamasıyla tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu vekili temyiz dilekçesinde, ödeme emri tebliğinin usulüne uygun yapılmadığından müvekkilinin icra takibinden haberdar olamadığını savunmuş ve usulsüz tebligatın iptali için Adana 2.İcra Hukuk Mahkemesi’nin 2015/3 esasında şikayete gidildiğini ve dava açtıklarını bildirmiştir.
Dairemizce 16.03.2015 tarihli geri çevirme kararı ile Adana 2. İcra Hukuk Mahkemesinin 2015/3 esas sayılı şikayet davası sonucunda verilen kararın kesinleşmiş onaylı bir örneğinin dosya içersine alındıktan sonra gönderilmesi için dosya geri çevrilmiş ancak anılan dosyanın temyiz edilmiş olduğu bu nedenle kararın kesinleşmediği anlaşılmıştır. Bu durumda ödeme emrinin iptaline ilişkin mahkeme kararı kesinleşmediğinden temerrüt olgusunun gerçekleştiği kabul edilemez. Davalı tebligatın usulsüzlüğünü icra mahkemesinde şikayet yoluyla ileri sürüp usulsüz tebligatın ve takibin iptalini istediğine göre, mahkemece açılan şikayet dava dosyasının kesinleşmesi beklenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekli olup, karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 08/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.