YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3054
KARAR NO : 2015/3253
KARAR TARİHİ : 01.04.2015
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 4. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2014
NUMARASI : 2014/431-2014/864
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlular hakkında kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istemli olarak başlatılan icra takibi nedeniyle düzenlenen ödeme emrine davalı borçlulardan S.. K.. vekili tarafından yasal sürede itiraz edilmesi üzerine davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve kiralananın tahliyesini istemiştir. Mahkemece itirazın kaldırılması talebinin kısmen kabulüne davalının asıl alacağa yönelik itirazının kaldırılarak takibin devamına karar verilmiş, karar davalı S.. K.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı S.. K.. vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Kira alacağına yönelik temyiz itirazına gelince;
Takibe dayanak yapılan ve hükme esas alınan 01.10.2011 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesi kiracı olarak A… Ü.., S.. K.., H… B… tarafından imzalanmıştır.Davacı bu sözleşmeye dayanarak her üç kiracı hakkında 02.05.2014 tarihinde başlattığı icra takibi ile 2014 Nisan ayı 5.500 TL kira alacağı ile 77,00 TL işlemiş faiz istemiştir. Ödeme emri A…Ü…’ye 13.05.2014, S.. K..’na 16.05.2014, H… B…’e ise 12.05.2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. İcra takibine borçlulardan davalı S.. K.. vekili tarafından itiraz edilmiş diğer borçlular takibe itiraz etmediğinden haklarındaki takip kesinleşmiştir.
Türk Borçlar Kanun’unun 162.maddesi (BK.nun 141. maddesi) “birden çok borçludan her biri alacaklıya karşı borcun tamamından sorumlu olmayı kabul ettiğini bildirirse müteselsil borçluluk doğar. Böyle bir bildirim yoksa müteselsil borçluluk ancak kanunda öngörülen hallerde doğar” hükmüne yer verilmiştir. Taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesinde kiracılardan her birinin kira bedelinin tamamından sorumlu olacağına ilişkin bir hüküm bulunmamaktadır. Bu nedenle TBK.nun 162. maddesine göre davalının takibe konu kira bedelinin 1/3’den sorumlu tutulması gerekirken tamamından sorumlu tutulması doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 01.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.