Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2015/1118 E. 2015/5377 K. 03.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1118
KARAR NO : 2015/5377
KARAR TARİHİ : 03.06.2015

MAHKEMESİ : İzmir 11. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/10/2014
NUMARASI : 2014/67-2014/469

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı istirdat davasına dair karar, davalı ve davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
 Dava, istirdat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı-kiracı ve davalı kiralayan tarafından temyiz edilmiştir.
01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı HMK’nun 4/1-a maddesine göre “Kiralanan taşınmazların, 09.06.1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununa göre ilamsız icra yoluyla tahliyesine ilişkin hükümler ayrık olmak üzere, kira ilişkisinden doğan alacak davaları da dâhil olmak üzere tüm uyuşmazlıkları konu alan davalar ile bu davalara karşı açılan davalarda” Sulh Hukuk Mahkemesi görevlidir. Mahkemelerin görevi kamu düzenine ilişkin kurallardan olup, yargılamanın her aşamasında istek üzerine, ya da re’sen gözetilmesi gerekir.
Somut olayda, davacı kiracının dava konusu taşınmazı mesken olarak kullanmak üzere davalıdan kiralandığını, davalının ödenmeyen nisan 2008 kira bedeli ve sözleşme gereği muaccel hale gelen diğer aylara ait kira bedelleri toplamı 6500 TL asıl alacak üzerinden %10 faiz oranıyla tahsili için icra takibi yaptığını ve maaşı üzerine haciz konularak kesinti yapıldığını, icra dosyasında toplam borcunun hesaplanmasında aylık %10 faiz uygulandığını, takip dosyasında borca ve ödeme emrine karşı yapılan itirazda bu faiz oranına da fahiş olduğu gerekçesiyle itiraz edildiğini, belirterek fahiş olan aylık %10 sözleşme faizinin yıllık %9’a çekilerek icra takibinde asıl alacağa yıllık %9 faiz oranı uygulanmasına, bu uygulama neticesinde, haksız olarak tahsil edilen 14.087,16 TL’nin davalıdan tahsiline, bunun kabul edilmemesi halinde davalıya fazladan ödenen 10.613,07 TL’nin istirdadı ile davacıya ödenmesine  karar verilmesini talep etmiş, davalı ise davanın reddini savunmuştur. Dava 6100 sayılı HMK’nun yürürlüğe girmesinden sonra 12/02/2014 tarihinde açıldığına ve uyuşmazlık da kira ilişkisinden kaynaklandığına göre görevli mahkeme Sulh Hukuk Mahkemesidir. Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.
 SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.