Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2014/8571 E. 2015/5517 K. 04.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8571
KARAR NO : 2015/5517
KARAR TARİHİ : 04.06.2015

MAHKEMESİ : Çorlu Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/03/2014
NUMARASI : 2012/702-2014/414

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali davasına dair karar, davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde, davalı ile yapılan 17.1.2008 tarih ve 2 yıl süreli kira sözleşmesinden kaynaklanan 1.6.2011 ile 1.1.2012 tarihleri arasındaki muaccel olan 8 aylık kira bedelinin tahsili istemiyle başlattığı 26.3.2012 tarihli icra takibine yapılan itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir. Davalı cevap dilekçesiyle, icra takibine süresinde yaptığı itiraz ile kiralanana faydalı ve zorunlu giderler yaptığını, kira borcunun bulunmadığını belirterek istemin reddini savunmuştur. Mahkemece,taraflar arasındaki 17.1.2008 tarihli kira sözleşmesinin 10. maddesi uyarınca tezyinat masraflarının kiracıya ait olacağının kararlaştırıldığı belirtilerek istemin kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içerisinde yer alan 17.1.2008 tarih ve 2 yıl süreli kira sözleşmesinin arka sayfasında kiracı olarak A. G. Pazarlama Ticaret ve Sanayi Limited Şirket ünvanı ile şirket kaşesinin bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda kiracının adı geçen şirket olduğunun kabulü gerekir. Davalı A.. E.. kira sözleşmesinin tarafı olmadığından hakkındaki davanın pasif husumet nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken bu davalı hakkında da esasa girilerek karar verilmesi doğru değildir.
Davacı ile davalı A. G. Pazarlama Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi arasında 17.1.2008 tarihli 2 yıl süreli, aylık 1300TL ve işyeri kullanım amacıyla kira sözleşmesi yapıldığı ve kiralananın tahliye edildiği ve ardından 01.02.2012 tarihinde satıldığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin 10. maddesinde;”Kiracının kiralanan şey içinde yaptıracağı tezyinat masrafları tamamen kendisine ait olacak sözleşme bittiğinde hiçbir güna bedel ve masraf ve tazminat isteyemeyecek. Gayrımenkul inşaatın tamamı kiralayana ait olacak.” biçiminde düzenlemeye yer verildiği anlaşılmaktadır. Bu düzenleme taşınmaza yapılan tezyinata (süsleme) ilişkin harcamalara ilişkindir. Kiracı tahliyeden sonra tezyinat dışında kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu masrafları kira bedelinden mahsup ettiğini savunmuş, buna ilişkin belgelerini dosyaya ibraz etmiştir. Kiracı kiralanana yapmış olduğu faydalı ve zaruri giderler ile değer arttırıcı giderlerin yapım tarihi itibariyle değerlerini vekaletsiz iş görme hükümlerine göre isteyebileceğine göre mahkemece yerinde keşif yapılarak konusunda uzman bilirkişi veya bilirkişi kurulundan alınacak rapor ile davalı tarafından yaptırıldığı ileri imalatların faydalı ve zorunlu olup davacı tarafından benimsenen imalatların nelerden ibaret olduğu tespit edilerek, bu imalatların yapım tarihi itibariyle değerlerinin tespit edilmesi, bu bedelden yıpranma payı düşülerek ona göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 04/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.