YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8211
KARAR NO : 2015/1387
KARAR TARİHİ : 16.02.2015
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 9. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2013/482-2014/120
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece 01.10.2013 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin brüt 12500 TL olarak tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosya kapsamına toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçelere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesi 01.10.2003 başlangıç tarihli 10 yıl sürelidir. Sözleşmede aylık kira parası net 2750 TL olarak kararlaştırılmıştır. Davacı 01.10.20013 tarihinden itibaren kira bedelinin net 15.000 TL olarak tespitini istemiş, Mahkemece mahallinde keşif yapılarak bilirkişi raporu alınmış olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davaya konu dükkanın hak ve nesafet kurallarına göre ve taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde 01.10.2013 tarihinden itibaren kira bedeli brüt 15.000 TL olabileceği belirtilmiştir.
18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Y.İ.B.K. ve yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre “hak ve nesafet” ilkesi uyarınca kira parasının tespitine karar verilirken öncelikle tarafların tüm delilleri varsa emsal kira sözleşmeleri aslı veya onaylı örnekleri dosyaya alınmalı, bilirkişi marifetiyle kiralanan taşınmaz ve taraf emsalleri tek tek görülüp incelenmeli, gerekirse böylece elde edilen veriler somutlaştırılarak, dava konusu yer ile ayrı ayrı (konumu, çevresi, niteliği, kullanım şekli, kira başlangıç tarihi, kira süreleri vb.) kira parasına etki eden tüm nitelikleri karşılaştırılmalı, emsal kira bedellerinin niçin uygun emsal olup olmadığı somut gerekçelerle açıklanmalı, dava konusu taşınmazın yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası belirlenmeli, hakimce bu kira parası dikkate alınmak suretiyle hak ve nesafete; özellikle tarafların kira sözleşmesinden bekledikleri amaçlarına uygun makul bir kira parasına hükmedilmelidir.
Olayımıza gelince; Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bildirilen kira bedelinin ne şekilde belirlendiği anlaşılamamaktadır. Bilirkişi raporunda resen emsal araştırması yapıldığına ilişkin bir ifade de bulunmamaktadır. O halde mahkemece yukarıda açıklanan ilke doğrultusunda, varsa taraf emsalleri değerlendirilerek gerekirse resen emsal araştırması yapılmak suretiyle hüküm kurmaya yeterli ve denetime elverişli bir şekilde bilirkişi raporu alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.