Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2014/7710 E. 2015/3290 K. 02.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7710
KARAR NO : 2015/3290
KARAR TARİHİ : 02.04.2015

MAHKEMESİ : Ankara 4. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2013
NUMARASI : 2013/696-2013/1518

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava kira alacağının tahsiline yönelik başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davalının 3.700 TL asıl alacağa ilişkin itirazın iptaline karar verilmiş, hüküm davalı ve davacı vekillerince ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı ve davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekilinin faydalı masrafa ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Davacı kiraya veren vekili, dava dilekçesinde, davalı kiracı borçlu hakkında icra takibi başlatıldığını, davalı borçlunun sözleşme başından itibaren kira bedellerini eksik ödediğini belirterek itirazın iptaline, takibin devamına, %20 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir. Davalı ilk ay kira bedelinin peşin ödendiğini, sözleşmede bunun yazılı olduğunu, taşınmaza 3.500 TL değerinde tadilat yapıldığını, davacının imzalı beyanı ile tadilatı kabul ettiğini, taşınmazı 1.1.2013 tarihinde tahliye ettiklerini belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davalının taşınmaza yaptığı 3.500 TL bedel, 350 TL depozito ve davalı ödemesi 2.600 TL alacaktan düşülerek davanın kısmen kabulü ile davalının 3.700 TL asıl alacağa ilişkin itirazın iptaline ve kiralanandan tahliyesine karar verilmiştir.
Taraflar arasında imzalanan 01.10.2010 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda anlaşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede aylık kira bedeli 350 TL olarak belirlenmiştir. Sözleşmenin arka yüzünde 01.10.2010 tarihinde imza karşılığı 350 TL kira bedeli ödendiği anlaşılmaktadır. Sözleşmenin özel şartlar 9. maddesinde kiracının izinsiz tadilat yapamayacağına dair düzenleme bulunmaktadır. Davalı cevap ve delil dilekçesinde davacının 3.500 TL tadilat bedelini kabul ettiğini içerir imzalı belge sunmuştur.
Mahkemece davalının sunduğu yazılı belge uyarınca tadilat bedelinin alacak kaleminden düşülmesine karar verilmiş ise de davalı taşınmazı tahliye ettiğini yazılı delillerle ispat edememiş, davacı/kiraya veren de taşınmazın tahliye edilmediğini belirtmiştir. Kiracı kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu masrafları, TBK 530. maddesi kapsamında vekâletsiz iş görme hükümlerine göre kiraya verenden isteme hakkı vardır. Ancak davalı taşınmazı tahliye ettiğini ispat edemediği anlaşılmakla davalı kiracı taşınmazı tahliye etmeden 3.500 TL olan faydalı masraf alacağının kira borcundan düşülmesini isteyemez. Bu nedenle mahkemece 3.500 TL faydalı giderin kira alacağından düşülmesi doğru değildir.
3- Davalı kiracının Ekim 2010 ayına ilişkin temyiz itirazına gelince; taraflar arasında imzalanan kira sözleşmesinin arka yüzünde 01.10.2010 tarihinde imza karşılığı 350 TL ödendiği yazılmıştır. Davacı 01.03.2013 tarihinde başlattığı icra takibi ile Ekim 2010 ila Mart 2013 arası eksik ödenen kira bedeli olarak 9650 Tl nin tahsilini istemiştir. Davacı Ekim 2010 kira parasını da takip konusu yaptığına göre mahkemece sözleşmenin arka yüzünde yazılı bu ödeme kaydı üzerinde durularak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 2 ve 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı ve davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 02.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.