YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7101
KARAR NO : 2014/8983
KARAR TARİHİ : 03.07.2014
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması ve tahliye
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı … tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedeli tahsili için icra takibine yapılan itirazın kaldırılması ve tahliye istemlerine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre, temyiz eden davalı vekilinin alacağa yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı vekilinin tahliyeye ilişkin temyiz itirazlarına gelince; alacaklı vekili tarafından kiracı borçlunun kira borcunu ödemediğinden bahisle, icra takibi başlatıldığı, davalıya gönderilen örnek 13 nolu ihtarlı ödeme emrinin davalı borçlulara 04.01.2014 tarihinde tebliğ edildiği ve bu ödeme emri ile borçluya 30 günlük süre verildiği anlaşılmıştır. İİK.nun 269/1 maddesi göndermesi ile Borçlar Kanunu’nun 260.maddesi gereğince 30 günlük ödeme süresinin dolması beklenmeden alacaklı icra mahkemesinden tahliye isteminde bulunamaz. Alacaklı vekili tarafından 30 günlük ödeme süresi dolmadan 29.01.2014 tarihinde icra mahkemesinden tahliye isteminde bulunulmuştur. Bu nedenle tahliye isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda ( 1 ) No’lu bentte yazılı nedenlerle alacağa ilişkin karar kısmının ONANMASINA, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca yukarıda ( 2 ) No’lu bentte yazılı nedenlerle tahliyeye ilişkin karar kısmının BOZULMASINA ve onanan kısım için temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 03.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.