Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2014/4753 E. 2015/471 K. 20.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4753
KARAR NO : 2015/471
KARAR TARİHİ : 20.01.2015

MAHKEMESİ : Antalya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2014
NUMARASI : 2011/333-2014/71

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava kira parasının iadesi istemine ilişkin olup mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkili ile dava dışı Antalya Devlet Hastanesi arasında 26.08.2005 tarihinde MR çekim hizmet sözleşmesi imzalandığını, sözleşmeye konu işin hastane bahçesi içinde inşa edilecek binada yapılmasının uygun olacağının düşünüldüğünü, bu
amaçla müvekkili tarafından hastane bahçesine MR binası inşa edildiğini ve hizmetin burada verilmeye başlandığını, sonraki süreçte maliye hazinesi tarafından MR binası için kira talep edildiğini, hizmet sözleşmesinin ifasındaki zorunluluk nedeniyle kira talebinin kabul edilerek davalı Hazine ile müvekkili arasında kira sözleşmesi yapıldığını, hastane ile yapılan hizmet sözleşmesinin sona ermesini müteakip MR binasının hastaneye hibe edildiğini, sonraki süreçte hastane yönetimi ile müvekkili arasında ikinci bir MR çekim hizmet sözleşmesi akdedildiğini, davalı hazinenin her iki hizmet sözleşmesi arasındaki 101 günlük kısım için kira bedeli talep ettiğini, hazinenin talep ettiği bu bedelin gerçekte ecrimisil niteliğinde olduğunu ve bu bedeli ödemek zorunda kaldığını, iadesi için İdare mahkemesine açtıkları davanın görev yönünden reddedilip kesinleştiğini belirterek haksız yere ödenen 20.456 TL nin tahsilini istemiştir. Davalı hazine vekili ise; davacı ile hazine arasında hastane bahçesindeki yer için kira sözleşmesi imzalandığını, dava konusu alacağın kira sözleşmesi uyarınca talep edildiğini davanın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu belirtmiştir. Mahkemece davacının o yerde fuzuli şagil konumunda olmayıp MR çekim hizmet sözleşmesi uyarınca bu yeri işlettiği fuzuli şagil olduğu gerekçesi ile tahsil edilen paranın iadesi gerektiğinden bahisle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı ile dava dışı Devlet Hastanesi arasında 26.08.2005 tarihinde MR çekim hizmet sözleşmesi imzalanmıştır. Sözleşmeye konu işin hazineye ait devlet hastanesinin bahçesine inşa edilecek binada yapılacak olması nedeniyle maliye hazinesi ile davacı arasında bina yerine ilişkin 22.09.2006 başlangıç 31.12.2007 bitiş tarihli kira sözleşmesi imzalanmıştır. Sözleşmenin 3.maddesinde kira bedelinin ilk yıl 60.400 TL olduğu takip eden yıllarda ise bir önceki yıl kira bedelinin DİE’ce yayımlanan ÜFE (bir önceki
yılın aynı ayına göre % değişim oranı) oranında arttırılacağı kararlaştırılmıştır. MR çekim sözleşmesinin sona ermesini müteakip iş yeniden ihaleye çıkarılmış ve ikinci ihale de davacı üzerinde kalmıştır. Davacı MR çekim işine ilişkin ilk sözleşmenin bitim tarihi ile ikinci sözleşmenin imzalandığı tarih aralığındaki 101 günlük süreye ilişkin hazinece tahakkuk ettirilen ecrimisilin haksız olup iadesi gerektiğinden bahisle işbu davayı açmış ve mahkemece olay bu şekilde nitelendirilerek davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosya içinde bulunan 04.09.2007 tarihli Kira bedeli artış komisyon kararından, davalı hazinenin isteğinin 22.09.2007 ile 31.12.2007 tarihleri arasındaki dönem için arttırılmış kira bedeline yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Davacı ile hazine arasında dava konusu yere ilişkin akdedilmiş ve hukuken geçerli bir kira ilişkisi bulunmakta olup kiralanan taşınmaz dava konusu 101 günlük sürede davacının kullanımında olduğu da uyuşmazlık konusu değildir. Mahkemece söz konusu
alacağın kira sözleşmesi kapsamında talep edildiği göz önünde bulundurularak bu çerçevede yargılamaya devam edilip sonucu çerçevesinde karar verilmesi gerekirken hukuksal değerlendirmede hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının
temyiz edene iadesine, 20.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.