YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3934
KARAR NO : 2014/5569
KARAR TARİHİ : 30.04.2014
MAHKEMESİ : Kayseri 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/02/2014
NUMARASI : 2013/1766-2014/152
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iki haklı ihtar nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde:davalının 29.11.2012 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi ile aylık 400,00 TL bedelle kiracı bulunduğunu,kira parasının zamanında ödenmemesi nedeniyle Kayseri 6. İcra Müdürlüğünün 2013/5599 ve Kayseri 3. İcra Müdürlüğünün 2013/9506 esas sayılı dosyaları ile icra takibi yapıldığını,davalının bir kira dönemi içinde iki kez haklı ihtara sebebiyet verdiğini belirterek kiralananın iki haklı ihtar nedeniyle tahliyesini istemiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; muacceliyet şartının kararlaştırıldığı sözleşmelerde bir kira bedelinin zamanında ödenmemesi halinde tüm kira bedellerinin istenebilir hale geldiğini, bu nedenle talebin iki ya da daha fazla parçalara bölünerek istenebilmesi mümkün ise de bu bölünmüş taleplere dayanılarak iki haklı ihtara dayalı tahliye davası açılamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece kira sözleşmesinin 19. maddesinde kararlaştırılan muacceliyet şartı gereğince ilk ihtar ile dönem sonuna kadar olan tüm kira paraları istenebilecekken kira bedellerini bölmek suretiyle ayrı ihtarlara konu edilmesinin mümkün olmadığı ve iki haklı ihtarın koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükme esas alınan 29.11.2012 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun yürürlük tarihi olan 01.07.2012 tarihinden sonra düzenlenmiş olup mesken kirasına ilişkindir. Matbu olarak düzenlenen kira sözleşmenin 19 maddesinde ” bir kira ödenmediği takdirde gelecek kiralar muacceliyet kespeder. Gelecek kiraların tahsiline gidilir” hükmüne yer verilmiş ise de; kiracı aleyhine düzenleme yasağı başlıklı 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun’unun 346.maddesinde; kiracıya kira bedeli ve yan giderler dışında başka bir ödeme yükümlülüğü getirilemeyeceği, özellikle kira bedelinin zamanında ödenmemesi halinde ceza koşulu ödeneceğine veya sonraki kira bedellerinin muaccel olacağına ilişkin anlaşmaların geçersiz olduğu, hüküm altına alınmıştır. Yeni yasal durum karşısında kira sözleşmesinin düzenleme tarihi itibariyle de muacceliyet koşulunun geçersiz olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda mahkemece işin esasının incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan V.