YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13763
KARAR NO : 2015/1173
KARAR TARİHİ : 11.02.2015
MAHKEMESİ : Bursa 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/07/2014
NUMARASI : 2013/1306-2014/1581
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı ve davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava,son ödenen net 23.000 TL kira bedelinin 15.05.2013 tarihinden itibaren aylık net 40.000 TL olarak tespitine ilişkindir. Mahkemece,davanın kısmen kabulü ile 15.05.2013 tarihinden itibaren kira bedelinin aylık 28.027,48 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ;Davada dayanılan ve hükme esas alınan 15.05.2008 başlangıç tarihli,10 yıl süreli ve aylık 23.000 TL bedelli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır.Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda son ödenen net 23.000 TL’nin brütünün 27.000 TL olduğu bildirilerek, bu rakama sadece 2013 yılı Mayıs ayına ilişkin Üfe oranı eklenmek suretiyle 15.05.2013 tarihinden itibaren kira bedelinin aylık brüt 28.027,48 TL olacağı bildirilmiştir. Tespiti istenen dönem sözleşme süresi içindeki 6. dönemdir. Sözleşmenin özel koşullarının 10. maddesinde; “Kira tutarı kira başlangıç tarihinden itibaren aynı dönemin geriye doğru oniki aylık DİE enflasyon rakamları olan ÜFE+TÜFE/2 oranında arttırılarak ikinci yılın kirası belirlenecektir.Diğer yıllarda aynı şekilde kira artışı uygulanacaktır.”şeklinde ifade edilen artış şartı mevcuttur.Davada kira sözleşmesinin 10 yıl süreli oluşu ve kira parasının bu süre içerisinde ne oranda artırılacağı kararlaştırıldığına göre; bu koşul gözönünde bulundurulmak ve her yıl kademeli olarak yapılacak artış suretiyle kira bedeli saptanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA,bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.