Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2014/13720 E. 2015/125 K. 13.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13720
KARAR NO : 2015/125
KARAR TARİHİ : 13.01.2015

MAHKEMESİ : Çorlu İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/10/2014
NUMARASI : 2014/94-2014/449

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu hakkında kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istekli olarak başlatılan icra takibi nedeniyle düzenlenen ödeme emrine davalı borçlunun yasal süresinde itiraz etmemesi üzerine davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak tahliye isteminde bulunmuştur. Mahkemece tahliyeye karar verilmesi üzerine,karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İcra takip dosyasında ve davada dayanılan 01.02.2007 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesinde kiraya veren …’dür. Dosyada mevcut mirasçılık belgesinden kiraya veren …’ün 26.10.2009 tarihinde ölmüş olduğu ve davacı dışında başka mirasçılarının da bulunduğu anlaşılmıştır. Elbirliği mülkiyetine tabi taşınmazların paydaşları ya da ölü kiralayanın mirasçıları arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmakta olup,her bir paydaş kendi payına düşen kira alacağı için tek başına dava açamaz,takip yapamaz. Taraf teşkili kamu düzenine ilişkin olup Hakim her aşamada re’sen dikkate almalıdır. İtirazın kaldırılması davasına konu icra takibi de elbirliği mülkiyetine tabi mirasçılardan birisi tarafından tek başına yapılmış olduğundan icra takibindeki bu eksikliğin sonradan giderilmesi de mümkün değildir. Bu durumda Mahkemece,davacının tek başına takip yapma ve dava açma hakkı bulunmayıp,elbirliği mülkiyetine tabi taşınmazın tüm paydaşları veya ölü kiralayanın mirasçılarının aralarında zorunlu dava arkadaşlığı bulunduğundan davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde esas hakkında karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ;Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 13.01.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.