Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2014/13265 E. 2015/321 K. 15.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13265
KARAR NO : 2015/321
KARAR TARİHİ : 15.01.2015

MAHKEMESİ : Ankara 9. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 01/10/2014
NUMARASI : 2014/528-2014/1231

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye ve alacak davasına dair karar, davalı ve davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, temerrüt nedeniyle tahliye ve kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece; kiralananın tahliyesine ve alacağın kısmen kabulü ile 8.190-TL nin tahsiline karar verilmiş, karar davacı ve davalı vekilleri tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde; Davalının 01.07.2010 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi gereğince kiracısı olduğunu, 2014 yılı Şubat ayı kirası 6.300-TL nin zamanında ödenmemesi nedeniyle sözleşmenin 19. Maddesinde düzenlenen muacceliyet şartı gereği Mart, Nisan, Mayıs ve Haziran ayları kirası ile birlikte toplam 31.500-TL kira alacağının ödenmesi için 27.02.2014 keşide tarihli ihtar gönderildiğini, davalı tarafından yapılan kısmi ödemelerin toplam 6.300-TL olduğunu, ancak borcun tamamının ödenmediğini, davalının halen 25.200-TL ödenmeyen kira borcu bulunduğunu, böylelikle temerrüt olgusunun gerçekleştiğini belirterek, temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesine ve bakiye 25.200-TL kira alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili ise ihtarname sonrası kısmi ödemeler yapılarak Şubat kirasının ödendiğini, muacceliyet hükmünün ise geçersiz olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, Şubat 2014 kirası dışında ihtara konu aylardan Mart 2014 kirası ve davanın açıldığı tarihe kadar izleyen Nisan 2014 tarihine kadar 9 günlük kira bedeli 1.890 TL olmak üzere 8.190 TL alacağın işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline, dava tarihinde muaccel olmayan bakiye 21 gün Nisan 2014, Mayıs 2014 ve Haziran 2014 aylarına ilişkin kira alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı kiracının temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının alacağa yönelik temyiz itirazlarına gelince; Taraflar arasında 01.07.2010 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi düzenlendiği hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu sözleşme kiraya veren davacılar ile kiracı davalı … Gıda San. Tic. Ltd. Şti arasında imzalanmıştır. Kira sözleşmesinde aylık kira bedelinin 5.480-TL olduğu, her ayın 12’sinde peşin olarak ödeneceği, sözleşmenin özel şartlar 19. maddesinde ise, bir ayın kirası süresinde ödenmediği takdirde gelecek ayların kiralarının muacceliyet kespedeceği kararlaştırılmıştır.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun’unun kiracı aleyhine düzenleme yasağı başlıklı 346.maddesinde; Kiracıya kira bedeli ve yan giderler dışında başka bir ödeme yükümlülüğü getirilemeyeceği, özellikle kira bedelinin zamanında ödenmemesi halinde ceza koşulu
ödeneceğine veya sonraki kira bedellerinin muaccel olacağına ilişkin anlaşmaların geçersiz olduğu, 6101 Sayılı Türk Borçlar Kanun’unun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçmişe etkili olma başlıklı 2.maddesinde; Türk Borçlar Kanun’unun
kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin kurallarının gerçekleştikleri tarihe bakılmaksızın bütün fiil ve işlemlere uygulanacağı, aynı kanunun görülmekte olan davalara ilişkin uygulama başlıklı 7.maddesinde de; Türk Borçlar Kanun’unun kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin kuralları ile geçici ödemelere ilişkin 76’ncı, faize ilişkin 88’nci, temerrüt faizine ilişkin 120’nci ve aşırı ifa güçlüğüne ilişkin 138’nci maddesinin görülmekte olan davalara da uygulanacağı hüküm altına alınmıştır. Kiracıyı koruma amacıyla getirilen TBK.nun 346.maddesindeki bu yasal düzenlemenin kamu düzenine ilişkin olduğu kuşkusuzdur. Bununla birlikte 6217 Sayılı Yasanın geçici 2.maddesinde değişiklik yapan 6353 Sayılı Yasanın 53.maddesine göre; kiracının Türk Ticaret Kanunun’da tacir olarak sayılan kişiler ile özel hukuk ve kamu hukuku tüzel kişileri olduğu işyeri kiralarında 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun’unun 323, 325, 331, 340, 343, 344, 346 ve 354’ncü maddelerinin 01.07.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süreyle uygulanamayacağı, bu halde kira sözleşmelerinde bu maddelerde belirtilmiş olan konulara ilişkin olarak sözleşme serbestisi gereği kira sözleşmesi hükümlerinin tatbik olunacağı da öngörülmektedir.
Taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesinin 19. maddesinde “bir ayın kirası süresinde ödenmediği takdirde gelecek ayların kiralarının muacceliyet kespedeceği’’ koşuluna yer verilmiştir. Bu şart geçerli olup tarafları bağlar. Davacı tarafından 27.02.2014
tarihinde keşide edilip 06.03.2014 tarihinde tebliğ edilen ihtarname ile, ödenmeyen 2014 yılı Şubat ayı kira parası yanında, muacceliyet şartı gereğince dönem sonuna kadarki kira paralarının ödenmesi istenmiş, dava ise 09.04.2014 tarihinde açılmıştır. Bu durumda mahkemece tacir olan kiracı-şirket hakkında TBK.nun 346.maddesinin 01.07.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süre ile uygulanamayacağı gözetilerek muacceliyet şartı gereğince istenen kiralar yönünden muacceliyet koşulunun geçerli olduğunun kabulü gerekir. Mahkemece bu konuda bir değerlendirme yapılarak muaccel hale gelen aylar kirası yönünden de davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle tahliyeye ilişkin hükmün ONANMASINA, 2 nolu bentte yazılı nedenlerle davacının alacağa yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün alacağa ilişkin olarak BOZULMASINA ve aşağıda yazılı temyiz giderinin
temyiz eden davalıdan alınmasına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya iadesine 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.