Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2014/13260 E. 2015/348 K. 15.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13260
KARAR NO : 2015/348
KARAR TARİHİ : 15.01.2015

MAHKEMESİ : Malatya 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/06/2012
NUMARASI : 2012/725-2012/722

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira elektrik ve su bedeli alacağının tahsili için başlatılan icra takibine itirazın iptali ve icra inkar tazminatı istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dairemizin geri çevirme kararı üzerine dosya arasında konulan Malatya E Tipi Kapalı İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 05/11/2014 tarihli yazısı ile davalı M.. Y..’ın 31/03/2012-17/07/2012 tarihleri arasında cezaevinde hükümlü olarak bulunduğu, 17/07/2012 tarihinde başka bir Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna sevk edildiğinin belirtildiği, Malatya 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 24/04/2012 tarih ve 2012/450 Esas 478 Karar sayılı kararı ile Hükümlü M.. Y..’ın TMK nununn 407. Maddesi uyarınca vesayet altına alınmasına karar verildiği, davalı hakkındaki müddetnameye göre cezaevine giriş tarihinin 31/03/2012, şartla tahliye tarihinin ise 05/06/2015 tarihi olduğu görülmüştür. Bu durumda davalının dava ve karar tarihi itibarıyla cezaevinde hükümlü olduğu açıktır. Sulh Hukuk Mahkemesince, davalının hükümlülük nedeni ile kısıtlanmasına ve vasi tayinine karar verilmiş olup, davanın vasi huzurunda görülerek sonuçlandırılması gerekirken usulüne uygun taraf teşkili sağlanmadan işin esası hakkında karar verilmesi, doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.