YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12575
KARAR NO : 2015/352
KARAR TARİHİ : 15.01.2015
MAHKEMESİ : Sakarya 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/06/2014
NUMARASI : 2012/1255-2014/775
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece 01.07.2012 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin 800 TL olarak tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosya kapsamına toplanan delillere , hükmün dayandığı gerekçelere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesi 01/07/2008 başlangıç tarihli 1 yıl sürelidir. Sözleşmede aylık kira parası 275 TL olarak kararlaştırılmıştır. Davacı tarafından gönderilen 19/04/2012 tarihli ihtarname ile 01/07/2012 tarihinden itibaren aylık kira parasının 1000 TL üzerinden sözleşmenin yenilenebileceği ihtar edilmiş, ihtarname davalıya 25/04/2012 tarihinde tebliğ edilmiştir. Mahkemece mahallinde keşif yapılarak bilirkişi raporu alınmış olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davaya konu
dükkanın arsa payı dahil değeri belirtildikten sonra, taşınmazın Tefe-Tüfe ortalamalarına, asgari ücrete, altın değerindeki artışlara, göre 01/07/2012 tarihinden itibaren kira bedeli 490 TL olarak hesaplanmış, raporun sonuç kısmında ise taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde aylık kira gelirinin net 1000 TL olabileceği belirtilmiştir.
18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Y.İ.B.K. ve yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre “hak ve nesafet” ilkesi uyarınca kira parasının tespitine karar verilirken öncelikle tarafların tüm delilleri varsa emsal kira sözleşmeleri aslı veya onaylı örnekleri dosyaya alınmalı,
bilirkişi marifetiyle kiralanan taşınmaz ve taraf emsalleri tek tek görülüp incelenmeli, gerekirse böylece elde edilen veriler somutlaştırılarak, dava konusu yer ile ayrı ayrı (konumu, çevresi, niteliği, kullanım şekli, kira başlangıç tarihi, kira süreleri vb.) kira parasına etki eden tüm nitelikleri karşılaştırılmalı, emsal kira bedellerinin niçin uygun emsal olup olmadığı somut gerekçelerle açıklanmalı, dava konusu taşınmazın yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası belirlenmeli, hakimce bu kira parası dikkate alınmak suretiyle hak ve nesafete; özellikle tarafların kira sözleşmesinden bekledikleri amaçlarına uygun makul bir kira parasına hükmedilmelidir.
Olayımıza gelince; Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bildirilen kira bedelinin ne şekilde belirlendiği anlaşılamamaktadır.
Bilirkişi raporunda resen emsal araştırması yapıldığına ilişkin bir ifade de bulunmamaktadır. Davalı tarafından sunulan cevap dilekçesinde emsal taşınmazlardan bahsedilmiş, bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde ise emsal kira sözleşmesi ve kira ödeme belgeleri sunmuştur. O halde mahkemece yukarıda açıklanan ilke doğrultusunda, varsa taraf emsalleri değerlendirilerek gerekirse resen emsal araştırması yapılmak suretiyle hüküm kurmaya yeterli ve denetime elverişli bir şekilde bilirkişi raporu alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.