YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12346
KARAR NO : 2015/10841
KARAR TARİHİ : 08.12.2015
MAHKEMESİ : Bakırköy(Kapatılan) 18. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2014
NUMARASI : 2013/108-2014/166
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiralanan makine bedeli ve kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece kira alacağı yönünden davanın kabulüne, makine bedeli 15.456 TL’nin tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, G. E-10 spray makinesinin 01.02.2008 tarihinde sözlü kira sözleşmesi ile davalı şirkete teslim edildiğini, kira bedelinin 2009 yılı Şubat ayından itibaren ödenmeye başlandığını, davalının 18.02.2009 tarihli 991,20 TL lik faturayı ödemesine rağmen, 2009 yılı Mart, Nisan Mayıs, Haziran ve Temmuz aylarına ilişkin kira bedellerini ödemediğinden 5 aylık kira bedeli 4.956 TL ve makine teslim edilmediğinden fazlaya dair haklarını saklı tutarak makine bedeli 5.044 TL’nin tahsilini istemiştir. Davalı şirket vekili; taraflar arasında herhangi bir kira ilişkisi bulunmadığını ve bahsi geçen makinenin kendilerine teslim edilmediğini, taraflar arasında strafor alış verişi olduğu için 991,20 TL lik faturanın ödendiğini fakat 2009 yılı Mart ayında düzenlenen G. E-10 makine kira bedeli açıklamalı faturanın ise aralarında böyle bir kira ilişkisi olmadığından ödenmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davalının 2009 yılı Şubat ayı kira bedelini ödediğinden taraflar arasındaki kira ilişkisinin ispat edildiğinden bahisle kira alacağı yönünden davanın kabulüne ve makine bedeli 14.456 TL’nin tahsiline karar verilmiştir.
Kira ilişkisinin ispat külfeti davacıya aittir. Davalı tarafından kira ilişkisi inkar edilmektedir. Kaldı ki davalı tarafından ödenen 18.02.2009 tarihli 991,20 TL lik faturada G. E-10 makine kira bedeli olduğu açıklaması yoktur. Bu durumda davacının adı geçen davalının kiracısı olduğunu yasal delillerle ispatlaması gerekir. Bu hususun kanıtlanması da HMK.’nun 200. maddesindeki ispat kuralına tabidir. İddia edilen yıllık kira miktarına göre kira ilişkisinin tanıkla kanıtlanması da mümkün değildir. Ancak, dava dilekçesinde “her türlü yasal delil” denilmesine, bunun yemin delilini de kapsadığının anlaşılmasına göre mahkemece davacıya taraflar arasında kira ilişkisi bulunup bulunmadığı ve aylık kira miktarının ne olduğu konusunda davalıya yemin teklif edip etmeyeceği sorularak varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 08.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.