YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11908
KARAR NO : 2015/8534
KARAR TARİHİ : 15.10.2015
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava kira sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı kiralayanlar ile müvekkili arasında 10.06.2011 başlangıç tarihli 10 yıl süreli kira sözleşmesi düzenlenerek yıllık kira parasının ve stopaj bedelinin peşin olarak ödendiğini, ancak sözleşmedeki fesih hakkına dayanarak 11.08.2011 tarihli ihtarnamesiyle kira sözleşmesini feshettiğini ve 30 gün içinde kiralananı tahliye edeceğini bildirdiğini, fesih ihtarnamesinin 13.08.2011 tarihinde tebliğine rağmen anahtarların teslim alınmaması üzerine Mersin 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/170 D.İş sayılı dosyasında verilen karar uyarınca tevdi yeri tayin edilen mahkeme yazı işleri müdürlüğüne 24.10.2011 tarihinde teslim edildiğini, davalılardan bakiye kira süresine ilişkin kira ve stopaj alacaklarının bulunduğunu belirterek, davalı Z.. C.. yönünden 35.375,04 TL kira ile 8.843,52 TL stopaj bedelinin, davalı H.. K.. yönünden 5.896,48 TL kira ile 1473,92 TL stopaj bedeli olmak üzere toplam 51.588,96 TL alacağın 13.09.2011 tarihinden itibaren avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar vekili ise davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan hesap bilirkişisi raporunda; 24.10.2011 tarihinden sonra davacıya iadesi gereken kira bedeli ile stopaj miktarı ile dava tarihine kadar işlemiş avans faizi miktarı hesaplanmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; Davanın kısmen kabulü ile 29.852,04 TL kira ile 7.463 TL stopaj bedeli ile 383, 37 TL avans faizi’nin davalı Z. C.’den, 4975, 34 TL kira ve 1243, 83 TL stopaj bedeli ile 63, 90 TL avans faizi ‘nin davalı H.. K..’dan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmesi üzerine hüküm davacı vekili, tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dosya kapsamına toplanan delillere hükmün dayandığı gerekçelere göre temyiz eden davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-)Davacı vekilinin faize yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Taraflar arasında çekişmesiz olan kira sözleşmesinin 9. Maddesinde, kiracının sözleşme süresi sona ermeden de bir ay önce yazılı olarak haber vermek şartıyla dilediği zaman sözleşmeyi feshederek tahliye edebileceği, bu durumda mal sahibinin peşin ödenmiş kira bedellerinin işlemeyen günlere isabet eden kısmını stopajı ile birlikte sözleşmenin fesih tarihinde ödeyeceği, gecikme halinde mal sahibinin, bakiye alacağın tamamen tahsil ve tasfiyesine kadar cari ticari en yüksek faizi ile birlikte ödemeyi kabul ettiği düzenlenmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamalara göre davacı vekilinin avans faizi talebi, dava tarihi ile sınırlanmamış olup, mahkemece dava tarihine kadar hesaplanan avans faizine ilişkin talep kabul edildiği halde dava tarihinden itibaren talep edilen avans faizi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi doğru değildir.
3-) Davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava; Kira sözleşmesinin feshinden sonra iadesi gereken bakiye kira alacağı ve yine bakiye stopaj bedeli alacağının tahsili için her iki alacak yönünden de harcı ödenerek açılmıştır. Mahkemece davacı lehine hükmedilen vekalet ücreti miktarı hesaplanırken hüküm altına alınan bakiye kira alacağı üzerinden hesaplama yapılmış olup, stopaj bedelinin vekalet ücreti hesabında dikkate alınmadığı görülmektedir. Bu durumda hüküm altına alınan asıl alacak miktarı üzerinden vekalet ücreti hesaplanması gerekirken davacı lehine eksik vekalet ücreti hesaplanması da doğru görülmemiştir.
Hüküm bu sebeplerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 15.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.