Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2014/11672 E. 2015/9026 K. 26.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11672
KARAR NO : 2015/9026
KARAR TARİHİ : 26.10.2015

MAHKEMESİ : Ankara 10. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2013
NUMARASI : 2013/387-2013/1329

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasından kaynaklanan alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekilinin sair temyiz itirazlarına gelince;
Taraflar arasında 30.04.2007 ve 05.01.2008 başlangıç tarihli ve 1’er yıl süreli yazılı kira sözleşmeleri konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Davacı vekili dava dilekçesinde, kira bedellerinin her yıl peşin olarak müvekkil idareye ödenmesinin kararlaştırılmış olmasına rağmen T-9 su arsasında bulunan taşınmazın 05.01.2009–05.01.2012 dönemlerine ait kira bedeli ile T-1 su deposu arsasında bulunan taşınmazın 30.04.2008–30.04.2012 dönemlerine ait kira bedellerinin davalı tarafça ödenmediğini ileri sürerek gecikme faizi ve KDV dahil 6.124,74.TL kira alacağının davalıdan temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, dava konusu protokollere istinaden iki taşınmaz için toplam 3.525,30.TL kira bedeli ödenmesi gerektiğini, bu nedenle bu bedele KDV ve vade tarihinden itibaren işlemiş yasal faiz eklemek suretiyle toplam 5.437,56. TL’nin davacı kurum hesabına 14.05.2013 tarihinde ödendiğini, ancak davacının gecikme zammı talebinin kabulünün mümkün olmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, denetime elverişli bilirkişi raporunda, davalı kiracının dava tarihi itibariyle 3.525,30.TL kira borcu, 1.097,20.TL ödeme tarihine kadar işlemiş yasal gecikme faizi ve 634,55.TL %28 KDV tutarı olmak üzere toplam 5.257,05.TL borcu bulunduğunun, davalı tarafından bu miktarın üzerinde 5.437,56.TL ödeme yapılmış olduğundan dava tarihi itibariyle davacının talep edebileceği bakiye alacağının bulunmadığının bildirdiği gerekçesiyle davanın reddine, 735,00.TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
Dava 09.04.2013 tarihinde açılmış olup, alacağın kabul edilen kısmı dava tarihinden sonra 14.05.2013 tarihinde ödenmiştir.
Bu durumda dava konusuz kaldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi ve davanın açılmasına sebebiyet veren davalı aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.