YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10235
KARAR NO : 2015/7842
KARAR TARİHİ : 05.10.2015
MAHKEMESİ : İstanbul 6. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/06/2014
NUMARASI : 2012/506-2014/492
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tesbiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 15.01.2013 tarihinden geçerli olmak üzere 9 ve 10 nolu taşınmazların her biri için aylık kira bedelinin 2.800,00 TL olmak üzere toplam 5.600,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin 22.02.2012 tarihinde davaya konu taşınmazları satın aldığını, davalının kiracısı olduğu taşınmazın 9 no.lu bölümünün 2.000 USD ve 10 no.lu bölümünün 2.000 USD den olmak üzere toplam 4.000 USD ödenmesinin hakkaniyete uygun olacağını ancak kiranın aylık 1.830 USD olduğunu, arttırım yapmadıklarını, her bir bağımsız bölüm için aylık 2.000 USD den toplam 4.000 USD olarak tespitine karar verilmesini talep etmiş, 27.02.2013 havale tarihli dilekçesinde de 15.01.2013 tarihinden itibaren kira bedelinin tespit edilmesi gerektiğini bildirmiştir. Davalı vekili, davacının İstanbul 25 İcra Müdürlüğünün 2012/24417 nolu dosya kapsamında davalıya gönderdiği ödeme emrinde aylık kiranın 3.835,00 TL olarak talep edildiğini kira bedelinin ancak 3.835,00 TL olabileceğini dava ile talep edilen bedelin fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, 15.01.2013 tarihinden geçerli olmak üzere 9 ve 10 nolu taşınmazların her biri için aylık kira bedelinin 2.800,00 TL den toplam 5.600,00 TL olarak tespitine karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin başlangıç tarihine göre, yeni dönem kira parasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince hâkim tarafından hak ve nesafet kurallarına göre saptanması gerekir.Hak ve nesafete uygun kira belirlenirken en son ödenen aylık kira bedeline endekse (ÜFE) göre artış yapılarak belirlenen kiradan daha düşük olmayacak şekilde taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği brüt kira bedelinden, davalının eski kiracı olduğu gözetilerek hakkaniyete uygun bir miktarda indirim yapılması gerekir.
Somut olayda; davalı ile kiraya veren eski malik arasında sözlü kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır.Davacı 22.02.2012 tarihinde dava konusu taşınmazları iktisap ederek kiraya verenin halefi haline gelmiş ve sözleşmenin tarafı olmuştur.Mahkemece hükme esas alınan 04.04.2013 tarihli bilirkişi raporunda taşınmazların boş olarak kiraya verilmesi halinde 15.01.2013 tarihinden geçerli olmak üzere 9 ve 10 nolu taşınmazların her biri için aylık 2.800,00 TL’sından toplam 5.600,00 TL kira getirebileceği belirlenmiştir.Hak ve nesafete göre kira bedelinin tespit edilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır.Ne var ki, mahkeme kararı ile hükme esas alınan bilirkişi raporundan kira bedelinin net mi brüt mü olduğu anlaşılamamaktadır.Öte yandan davalının eski kiracı olduğu gözetilmeksizin taşınmazların boş olarak yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira bedeli üzerinden mahkemece hakkaniyete uygun bir indirim de yapılmamıştır.Mahkemece beliritilen hususlar üzerinde durularak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik ve hatalı değerlendirme ile karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.