YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8920
KARAR NO : 2013/11492
KARAR TARİHİ : 03.07.2013
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kira tespiti
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira tespiti davasına dair karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasının tesbiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili dava dilekçesi ile murislerinden kalan taşınmazın davalı tarafından 20.05.2001 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile aylık 765 EURO karşılığında kiralandığını, kira ilişkisinin uzun yıllar sürdüğünü, kira bedelinin hak ve nesafet kurallarına uygun olarak 20.05.2011 tarihinden başlamak üzere aylık 6.000.- TL olarak tesbitini, devam eden dönemlerde kira artış oranının tefe + tüfe ortalamasına göre arttırılmasını talep etmiştir.
Davalı vekili lokanta olarak kullandığı taşınmazı davacıların murisinden 20.05.2001 tarihinde yapılan sözleşmeye dayanarak aylık 1.500.- Alman Markı karşılığında 5 yıl süre ile kiraladığını, daha sonra aylık 765 EURO bedel üzerinden anlaştıklarını, ödemelerinin aylık 2.300.- TL’sına ulaştığını ve rayiç bedeli karşıladığını, davacıların talebinin hak ve nesafet kurallarıyla bağdaşmadığını, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Kiralanan taşınmazın getireceği kira bedelinin 18/11/1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince hak ve nesafete göre saptanması gerekir. Bunun için dava konusu yerin yeniden kiralanması halinde getirebileceği kira parası bilirkişiler tarafından belirlenmelidir. Böyle bir belirleme yapılırken, benzer yerlerin kira sözleşmeleri incelenmeli (taraflardan emsal göstermelerini istemek ya da re’sen emsal araştırması yapmak suretiyle); dava konusu yer ile ayrı ayrı karşılaştırılmalı, kira parasına etki eden hususlar üzerinde de ayrıca durulmalıdır.
Dava konusu yerin yukarıda açıklandığı üzere serbest koşullarda getirebileceği kira parası (boş olarak) saptandıktan sonra, bu kira parası dikkate alınmak ve davalının eski kiracı olduğu da gözetilmek suretiyle, mahkemece hak ve nesafet kurallarına göre bir kira parası takdir edilmelidir. Kaldı ki, bilirkişi kurulunun taşınmazın boş olarak getireceği yıllık kira bedelinin 6.000,00 TL olarak belirlemelerine rağmen mahkemece; gerekçeleri açıklanmadan hak ve nesafete uygun olmayacak şekilde yüksek oranda indirim yapılarak kira parasının tesbitine karar verilmesi de doğru görülmemiştir. Hal böyleyken; eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 03.07.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.