YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3879
KARAR NO : 2013/15005
KARAR TARİHİ : 07.11.2013
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Alacak
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, araç kira sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, müvekkiline ait … plakalı aracın 22.01.2007 tarihli sözleşme ile davalıya kiraladığını, sözleşmenin 9. maddesinde akaryakıt artış farkı ödemesinin yapılacağı, teknik şartnamenin 61.1. maddesinde ise “akaryakıt fiyat farkı hesaplanmasında sözleşmenin imzalandığı tarihdeki akaryakıt bayii satış fiyatının esas alınacağının kabul edildiği ve davalının başlangıçta akaryakıt fiyat farkı ödemelerini bu maddedeki düzenlemeye uygun olarak akaryakıt son fiyatı ile sözleşme imza tarihindeki fiyat farkı üzerinden yapmasına rağmen daha sonra akaryakıt fiyat farkı hesaplanması yöntemini tek taraflı olarak değiştirmek suretiyle teknik şartnamenin 6.1.5. maddesi gereğince en son fiyat ile bir önceki akaryakıt fiyatını kıyaslayarak hesaplamaya başladığını, PTT Genel Müdürlüğü müfettişlerinin hazırladığı raporda bu hesaplama yönteminin yanlış olduğu açıkca ifade edildiği halde, davalı tarafından dikkate alınmadığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak suretiyle şimdilik 1.000.- TL akaryakıt fiyat farkı alacağının davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı vekili, teknik şartnamenin 6.1.5. maddesi gereğince akaryakıt fiyat farkının bir önceki satış fiyatı ile son satış fiyatını kıyaslamak doğru hesaplandığını ve davanın reddine savunmuştur.
Davaya dayanak yapılan ve hükme esas alınan 01.02.2007 başlangıç tarihli ve otuzbeş ay süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık, sözleşmenin 9. maddesiyle ödenmesi kararlaştırılan akaryakıt fiyat farkının hesaplanma yönteminden kaynaklanmaktadır. Davalı kurumun sözleşme başlangıcında akaryakıt fiyat farkını sözleşmenin eki olan teknik şartnamenin 6.1.1. maddesi gereğince sözleşme tarihindeki fiyat ile son akaryakıt fiyatı arasındaki fark üzerinden hesaplayıp öderken sonradan teknik şartnamenin 6.1.5. maddesini esas alarak son akaryakıt bayii satış fiyatı ile bir önceki bayii satış fiyat farkı üzerinden ödeme yapmak suretiyle sözleşmenin davalı idarece tek taraflı ve davacı aleyhine değiştirilmesi M.K.nun 2. maddesinde belirtilen
hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, hukuken korunması mümkün değildir. İşin süresinin uzun olması, ihale tarihinden sonra akaryakıt değişim fiyatlarının yüklenici tarafından öngörülememesi, sözleşmenin uygulanması süresince akaryakıt fiyatlarının sürekli değişmesi gözönüne alındığında akaryakıt fiyat farkı hesaplamasında akaryakıt fiyatının değiştiği tarihteki bayii satış fiyatı ile sözleşme tarihindeki bayii satış fiyatının baz alınması gerekir. Mahkemece bu hesaplama yöntemine göre hazılanan 26.04.2012 tarihli Bilirkişi Ek Raporunda belirlenen 1.126,43.- TL fiyat farkı alacağına hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile istemin reddine karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı …ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 07.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.