YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3282
KARAR NO : 2013/14797
KARAR TARİHİ : 04.11.2013
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Alacak
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik olmamasına göre temyiz eden davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı vekilinin kira bedeline ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalının 01/07/2003 sözleşme ile kiracı olup sözleşmede aylık kiranın 4.750 TL olarak belirlendiğini, geçen süre zarfında aylık kira bedelinin 7.800 TL olduğunu, davalının aylık 3.025 TL kısmi ödemede bulunduğunu belirterek Ekim 2008- Nisan 2011 dönemine ait 143.250 TL kira farkı alacağının tahsilini talep etmiştir. Davalı ise aylık kira bedelinin 3.025 TL olduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece 143.250 TL kira alacağının tahsiline karar verilmiştir.
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 01/07/2003 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin hususi şartlar bölümü üçüncü maddesinde “kira bedeli her yılın sonunda yasal artış oranınca yapılacaktır” hükmüne yer verilmiştir. Sözleşmedeki bu ifade de artış şartı belli ve muayyen olmadığından geçerli olarak kabul edilemez. Davacı kira bedelinde artış olduğunu da kanıtlayamadığından mahkemece aylık kira bedelinin kira sözleşmesinde yazıldığı şekilde 4.750 TL olduğunun kabulü ile bu miktar üzerinden alacağın belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 04.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.