Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2013/125 E. 2013/12087 K. 10.09.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/125
KARAR NO : 2013/12087
KARAR TARİHİ : 10.09.2013

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın önlenmesi-Eski hale iade-Zararın tazmini

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı elatmanın önlenmesi, eski hale iade ve zararın tazmini davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık,taşınmaza el atmanın önlenmesi, eski hale getirme ve 31.772 TL tazminatın tahsiline ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 8.890.18 TL tazminatın davalı şirketten tahsiline, davalı … hakkındaki davanın ve fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmesi üzerine, hüküm davacı vekili ve davalı … Turizm San. ve Tic. A.Ş. vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
1- Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre temyiz eden davalı şirket vekilinin tüm ve davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekilinin davalı kiracı …’la ilgili verilen hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 01.04.2008 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme ile dava konusu edilen davacıya ait … parsel No’lu iş yeri, lahmacuncu dükkanı olarak davalı kiracı …’a kiralanmıştır. Davalı kiracı bu taşınmaza bitişik … ve …No’lu parselleri de maliklerinden kiralayarak taşınmazları bir bütün olarak lahmacuncu dükkanı olarak kullanmakta iken, komşu parsellerin diğer davalı şirkete satılması ve adı geçen davalının burada inşaat yapacağından söz ederek taşınmazlarının tahliyesini istemesi üzerine, … ve … No’lu parselleri boşaltıp kullandığı dükkanın fırınının davacıya ait dava konusu edilen … No’lu parselde kalması nedeniyle bu kısmı koruyarak kiracılığını sürdürmek istemiştir. Davalı kiracının … ve … No’lu parselleri 15.07.2008 tarihinde tahliye etmesinden sonra söz konusu parsellerdeki yapıları yıkım işine giren davalı şirketin alanda çalışan dozer kepçesi davacıya ait … No’lu parselde bulunan yapının duvarlarını ve çatısını da yıkmıştır. Bunun üzerine davalı kiracı da, taşınmazın ön kısmında bulunan demir çerçeve kapı, pencere cam vs malzemeyi almıştır. Her ne kadar davada dayanılan kira sözleşmesi 01.04.2008 tarihli ise de dosya kapsamı ve dinlenen tanık beyanlarına göre davalının taşınmazdaki kiracılığı elli yıldır sürmektedir. Davalı kiracı kiracılık süreci içinde taşınmaz
üzerinde bir takım restore ve yenileme çalışmaları yapmış ise de, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 334. maddesi ( Mülga 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 266. maddesi ) hükmü gereği kiracı kiralananı ne durumda teslim almışsa, kira sözleşmesinin bitiminde o durumda geri vermekle yükümlüdür. Aksi halde sözleşmeye aykırı kullanmadan doğacak zararları gidermesi gerekir. Yine 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 318. maddesine göre kiracının kendisinin gidermekle yükümlü olmadığı ayıpları kiraya verene gecikmeksizin bildirmesi gerekir. Aksi takdirde bundan doğan zararlardan sorumludur. Uzun kiracılık süreci içinde eskiyen malzemelerin davalı tarafından değiştirilmesi ve yenilenmesi yapılmakla birlikte dosyada davalının zamanında bunların değiştirilmesi konusunda davacıya bir başvurusu olduğuna dair bir kanıt bulunmamaktadır. Eskiyen malzemelerin kiracı tarafından değiştirilmesi ya da restore edilmesi kira süresinin sonunda bunları olduğu gibi alma hakkını kendisine vermez. Bu durumda kiracının yukarıda açıklanan yasa hükümleri gereği kiralananı teslim aldığı şekliyle iade etmesi gerekir. Yargılama sırasında alınan bilirkişi raporunda kapı, pencere ve camdan oluşan camekan bedeli 2.178.51 TL olarak tespit edildiğine göre, davalı kiracının bu bedeli tazmin etmesi yönünden davalı … hakkındaki davanın da bu miktar itibariyle kabulü gerekirken, söz konusu malzemelerin kiralandığı dönem nazara alınarak ekonomik ömrünü tamamladığından söz edilerek bu davalı hakkında davanın reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün yukarıda ( 2 ) No’lu bentte yazılı nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 10.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.