YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12054
KARAR NO : 2013/13773
KARAR TARİHİ : 09.10.2013
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması ve tahliye
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı, kira alacağının tahsili için başlattığı icra takibine davalı-borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılmasını ve kiralananın tahliyesini istemiştir. Mahkemece davanın alacak yönünden kabulüne karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosya kapsamına, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere ve toplanan delillere, mevcut deliller mankemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalının faize yönelik itirazına gelince; İcra takibe dayanak yapılan ve karara esas alınan yazılı 01.11.2008 başlangıç tarihli kira sözleşmesine göre aylık kira bedelinin 500-TL olduğu, ödemelerin her ayın 3. günü banka hesabına yapılacağı ve gecikmelerde aylık %5 gecikme faizi alınacağı kararlaştırılmıştır. Alacaklı 12.07.2012 tarihli icra takibi ile 13.676,20-TL kira alacağı ile 5900,20-TL gecikme faizi istemiştir. Borçlu takibe yasal süresi içerisinde, asıl alacak ve ferilerine itiraz etmiştir.
6101 Sayılı Türk Borçlar Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçmişe etkili olma başlıklı 2.maddesinde; Türk Borçlar Kanununun kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin kurallarının gerçekleştikleri tarihe bakılmaksızın bütün fiil ve işlemlere uygulanacağı, aynı Kanunun görülmekte olan davalara ilişkin uygulama başlıklı 7.maddesinde de; Türk Borçlar Kanununun kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin kuralları ile geçici ödemelere ilişkin 76’ncı, faize ilişkin 88’nci, temerrüt faizine ilişkin 120’nci ve aşırı ifa güçlüğüne ilişkin 138’nci maddesinin görülmekte olan davalara da uygulanacağı hüküm altına alınmıştır. Bu hüküm kapsamında akdi faizin yukarıda belirtilen maddelerdeki oranı geçemeyeceğinden bu hüküm doğrultusunda yeniden bir faiz hesaplaması yapılarak karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 09.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.