Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2013/11420 E. 2014/4027 K. 31.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11420
KARAR NO : 2014/4027
KARAR TARİHİ : 31.03.2014

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Menfi tespit- Alacak
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı menfi tespit ve alacak davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde duruşmalı olarak temyiz edilmiş, ancak davanın miktarı itibari ile duruşmaya tabi olmadığından duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava ,menfi tespit ve alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalı kiracının depozito alacağından dolayı davacı kiralayan hakkında icra takipli yaptığını belirterek Fatih 1. İcra Müdürlüğü’nün 2010/12259 esas sayılı takip dosyasından dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini ayrıca davalının 2010 yılı Mayıs ve Haziran ayları kira bedeli olan 1.700 TL yi ödemediğini, 2010 yılı Nisan ve Mayıs ayları için 112 TL su borcu bulunduğunu, davacının kapı kilidi değişimi için 50 TL harcadığını, evin boya badanası için 806.65 TL harcadığını, davalı kiracının verdiği 1.219 USD depozito düştükten sonra 949.86 TL alacakları bulunduğunu belirterek eldeki davayı açmış, mahkemece davacının 1.700 TL kira alacağı ve 112 TL su parası alacağı bulunduğu, 1.950.TL depozito borcunun talebi gibi takasından sonra davalı tarafa 138.-TL borcu kaldığı gerekçesiyle davacı kiralayanın menfi tespit ve alacak davasının reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından davalının 2 aylık 1.700 TL kira borcu bulunmadığından bu talebin reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 21.7.2004 tarih, 5219 sayılı kanunla değişik 427.maddesi ve 5236 sayılı kanunun 19.maddesi ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa eklenen Ek madde 4 uyarınca yeniden değerleme oranına göre ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2.3.2005 tarih ve 9-82 esas ve 126 karar sayılı ilamı uyarınca temyiz konusu alacak hüküm tarihinde 1.820 -TL’nin altında bulunduğundan hükmün kesin olması nedeniyle temyiz isteminin REDDİNE, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.