YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10700
KARAR NO : 2014/4907
KARAR TARİHİ : 14.04.2014
MAHKEMESİ : Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013
NUMARASI : 2010/229-2013/82
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı menfi tespit ve istirdat davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, menfi tespit ve istirdat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde, davalının F. turizm Yatırımları ve İşletmeleri A.Ş. ye ait otelin kiracısı olduğunu, otel içerisinde bulunan hamam,sauna ve kuaför salonunun da davalı O.. K..’dan davacı tarafından kiralandığını ,kira sözleşmesi uyarınca davalıya nakit ve çeklerle toplam 154.000,00 TL ödeme yapılacağının kararlaştırıldığını ve çeklerin davalıya teslim edildiğini, davalının kiralanan otele ait kira bedellerini ödememesi nedeniyle davalı aleyhine dava dışı F.turizm Yatırımları ve İşletmeleri A.Ş. tarafından temerrüt nedeniyle tahliye davası açıldığını, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine otelin davalı tarafından icra kanalıyla tahliye edildiğini, kendi kira sözleşmeleri ile aynı tarihlere denk gelen iki ayrı kira sözleşmesi ile iki ayrı firmaya da dava konusu hamam, sauna ve kuaförün kiraya verildiğini ,sözleşmenin feshi nedeniyle gönderilen tüm ihtarnamelerin iade geldiğini, kiralanan hamam,sauna ve kuaförün işletilme imkanın kalmadığını belirterek 25.04.2010 keşide tarihli 15.400,00 TL bedelli çek nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitini istemiş, yargılama aşamasında çek bedellerini ödeyerek bankaya iade ettiğini ileri sürmüştür. Davalı, her ne kadar dava dışı F. turizm Yatırımları ve İşletmeleri A.Ş. tarafından aleyhlerine temerrüt nedeniyle tahliye davası açılmış ve mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi nedeniyle kiralan otel tahliye edilmişse de anılan mahkeme kararının Yargıtay denetiminden geçerek bozulduğunu bu nedenle dava dışı F. turizm Yatırımları ve İşletmeleri A.Ş. ile davalı arasında bulunan kira ilişkisinin devam ettiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Taraflar arasında 25.09.2009 başlangıç, 01.11.2010 bitiş tarihli kira sözleşmesi ile davalının kiracısı olduğu otelin içerisinde bulunan hamam ,sauna ve kuaför salonu davacı tarafından kiralanmıştır.Dava dışı F. turizm Yatırımları ve İşletmeleri A.Ş. tarafından davalı aleyhine temerrüt nedeniyle tahliye davası açıldığı mahkemece 2009/2410 – 2010/ 134 sayılı ilamı ile davanın kabulüne karar verilmesi üzerine icra marifetiyle taşınmazın 01.03.2010 tarihinde tahliye edildiği, tahliye kararının Dairemizin 2010 /3503- 7314 sayılı 15.06.2010 tarihli Yargıtay ilamıyla, usulüne uygun taraf teşkili sağlanamadığından bozulduğu, mahkemenin bozmaya uyarak 2010/1580 – 2012/213 sayılı 09/02/2012 günlü kararıyla konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği bu kararın da Dairemizin 2013/6498 – 10270 sayılı, 11/06/2013 günlü ilamıyla, “davacının davalıya kiraladığı taşınmazın 24.09.2010 tarihinde dava dışı N. İnşaat Taahhüt Proje Dekorasyon Petrol Ürünleri Tic. A.Ş.’ye devredilmiş olduğu, bozmadan önce verilen tahliye hükmünün infazı ile davalının tahliye edildiği ancak, İİK.’nun 40.maddesi uyarınca icranın iade edilerek kiralananın kiracı davalıya iade edilebileceğinin anlaşıldığı,bu durumda davacının dava hakkı kalmadığı ve sonradan bozularak ortadan kalkan tahliye kararının infazı ile gerçekleşen tahliyenin kesinleşen tahliye ilamının infazı sonucu ya da rızaen gerçekleşen tahliye sonuçlarını oluşturmayacağı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerektiği” belirtilerek bozulmuştur. Kiracı ile kiraya veren arasındaki kira ilişkisi ancak tarafların karşılıklı anlaşmaları ya da mahkeme kararıyla sona erer. Davacı alt kiracı davacı Ö. Teknik Servis İnş. Turizm San. Ve Tic. Ltd.Şti. alt kira sözleşmesinin tarafların iradesi ile sona erdirildiğini kanıtlayamamıştır. Bu durumda alt kiracı davacı Ö. Teknik Servis İnş. Turizm San. Ve Tic. Ltd.Şti. ile davalı O.. K.. arasında bulunan kira ilişkisinin 25.09.2009 başlangıç tarihli kira sözleşmesi gereğince devam ettiği anlaşılmaktadır.Kira ilişkisinin karşılıklı anlaşma ile sona erdirildiği kanıtlayamayan davacı kira bedelinden sorumludur. Mahkemece bu husus gözönünde bulundurularak uyuşmazlığın çözümlenmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ;Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.