YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10123
KARAR NO : 2013/16862
KARAR TARİHİ : 17.12.2013
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacılar ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine kira alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine yasal süresi içinde itiraz edilmesi üzerine davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve icra inkar tazminatı isteminde bulunmuştur. Mahkemece istemin kısmen kabulü ile itirazın 46.771 TL kira parası ve 18.774.51 TL işlemiş faizi üzerinden kaldırılmasına, takibin devamına ve davalı borçlunun asıl alacak üzerinden % 40 icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesi üzerine, karar davacı alacaklı vekili ve davalı borçlu vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre temyiz eden davalı borçlu ve davacı alacaklının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı borçlunun kira parasının tespitine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde ;
İcra takibinde ve davada dayanılan ve karara esas alınan 01.07.1997 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme ile söz konusu kiralanan aylık 70 TL bedelle davalı borçlu şirkete kiralanmış, sözleşmenin özel şartlar bölümü 2. maddesinde kiracının her yeni kira senesinde aylık kira bedelini önceki sene kira bedelinin % 70’i oranında zamlı olarak ödeyeceği kararlaştırılmıştır. Bu şart geçerli olup tarafları bağlar. Davacı alacaklı İstanbul 6. İcra Müdürlüğü’nün 2010/13491 sayılı dosyasında 12.5.2010 tarihinde başlattığı icra takibinde Temmuz 2005- Haziran 2006 aylar arası kira parasının tahsilini istemiştir. Takibe yasal süresinde itiraz eden davalı borçlu, kira bedellerinin senet karşılığı ödendiğini, aylık kira parasının da Temmuz 2005- Mayıs 2006 ayları arasında 600 TL, Haziran 2006 ayında ise 1.100 TL olduğunu, sözleşmedeki artış şartının sadece yenilenen ilk kira dönemi için geçerli olup, kiracılık sürecinde de hiç uygulanmadığını beyan etmiş ise de, bu savunmasını belge ile kanıtlayamadığından kira parasının sözleşmedeki artış oranına göre belirlenmesi gerekir. Sözleşmedeki % 70 oranındaki artış şartı yenilenen her kira yılı için geçerlidir. Mahkemece de kira parasının sözleşmedeki artış şartına uygun olarak tespitine ilişkin bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Ancak, bilirkişi, kira başlangıç tarihinden itibaren % 70 artış oranına göre takip eden yıllar itibariyle kira parasını hesaplarken kira artışlarına 2000 yılı için % 25, 2001 yılı için % 10 olarak sınırlama getiren ve 18.02.2000 tarihinde yürürlüğe
giren 6570 Sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna Bir Geçici Madde Eklenmesi Hakkındaki 4531 Sayılı Kanun hükümlerini göz ardı ederek takip konusu edilen dönemde istenebilecek kira miktarını belirlemiştir. Bu durumda 2000 ve 2001 yılları kira parası için anılan yasa hükümleri çerçevesinde inceleme ve hesaplama yapılması gerekirken, eksik inceleme sonucu hazırlanan bilirkişi raporunun benimsenerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
3-Davacı alacaklı vekilinin ödenen kira paralarına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davalı borçlunun itiraz ve savunmasında belirttiği, takip konusu edilen döneme ilişkin yapılan kira ödemelerinin belirlenmesi için celp edilen banka kayıtlarında ve sunulan banka dekontlarında davalı kiracı şirket ortağı ve yetkilisi Yaşar Bekeç’in kendi adına yaptığı ve kira parası olduğu açıklaması içermeyen ödemelerin de davalı kiracı şirketin kira bedeli ödemesi olarak kabul edilerek hesaplamaya dahil edilmesi de doğru değildir.
Karar bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı borçlu ve davacı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın yukarıda ( 2 ) ve ( 3 ) No’lu bentlerde yazılı nedenlerle BOZULMASINA , istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 17.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.