Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2011/12600 E. 2012/1226 K. 02.02.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/12600
KARAR NO : 2012/1226
KARAR TARİHİ : 02.02.2012

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması ve tahliye

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava itirazın kaldırılması ve temerrüt nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece itirazın kaldırılması isteminin kısmen kabulüne ve kiralanın tahliyesine karar verilmiş, kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili tarafından … 4.İcra Müdürlüğünün 2009/6342 sayılı dosyası üzerinden başlatılan icra takibinde 2007/Kasım-2009/Mart arası aylara ilişkin toplam 10.200 TL kira alacağın tahsili istenmiş, davalı borçlu ise süresinde verdiği borca itiraz dilekçesinde; borca ve takibin yapıldığı icra dairesinin yetkisine itiraz etmiştir. Alacaklı tarafından itirazın kaldırılması ve tahliye istemiyle açılan işbu davada mahkemece 7.200 TL alacağa yönelik itirazın kaldırılmasına, kabul edilen miktarın %40’ı oranında davacı yararına, reddedilen kısmın %40’ı oranında davalı yararına icra tazminatına ve kiralananın tahliyesine karar verilmiştir.
Yetki konusu İİK’nun 50.maddesinde düzenlenmiştir. Maddenin ikinci fıkrasında yetki itirazının esas hakkında itirazla birlikte yapılacağı, mahkemenin öncelikle yetki itirazını inceleyip kesin olarak karara bağlaması gerektiği belirtilmiştir. Olayda, davalı borçlunun takibin yapıldığı icra dairesinin yetkisine yönelik itirazı hakkında mahkemece bir karar verilmemiştir. Mahkemece öncelikle yetki itirazı incelenerek yerinde görülmediği takdirde borçlunun diğer itiraz nedenleri incelenip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken doğrudan işin esası hakkında karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklana nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 2.2.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.