Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2009/11739 E. 2010/4923 K. 26.04.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/11739
KARAR NO : 2010/4923
KARAR TARİHİ : 26.04.2010

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, erken tahliye nedeni ile boş kalan aylara ilişkin kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne 8.800 TL kira alacağının tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili,davalının 01.04.2007 başlangıç tarihli iki yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracı olduğunu, kiralananın 30.10.2008 tarihinde kira sözleşmesi bitmeden erken tahliye edildiğini, tahliye edileceğine dair noter ihtarının 21.09.2007 tarihinde tebellüğ ettiklerini, kiralananın 15.02.2008 tarihinde aynı koşullarla bir başkasına kiraya verildiğini, davalının kiralananı tahliye ederken kira sözleşmesinin 8. maddesine dayandığını, ancak bu maddenin kiralananın iki yıllık kira süresinin bitimine yönelik olarak düzenlendiğini, sözleşme sona ermeden kiralananın tahliye edildiğini, kira bedeli ödenmediğinden boş kalan 2007 yılı Ekim, Kasım, Aralık ve 2008 yılı Ocak ayı ile Şubat ayının yarı kira parası toplamı 9.000 TL kira parası ile kira sözleşmesinde belirtilen %10 gecikme cezası ile tahsiline karar verilmesine istemiştir. Davalı vekili, kira sözleşmesindeki ihbar koşuluna uyularak tahliye tarihinden bir ay önce usulüne uygun ihtarname ile davacıya durumu bildirdiklerini, bu nedenle sözleşmeye aykırı bir davranışın olmadığını bildirerek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, kira süresi bitmeden ve onay alınmadan kiralananın tahliye edilmesinin haklı nedene dayanmadığını, taraflar arasında düzenlenen 01.04.2007 tarihli sözleşmenin 8.maddesindeki ihbar koşulunun kira sözleşmesinin bitiminden itibaren başlayacağını, kira sözleşmesinin iki yıllık olduğunu ve süre bitmeden 30.10.2008 tarihinde kiralananın tahliye edilmesi nedeni ile kiracının makul süre ile sınırlı olmak koşulu ile kira parasından sorumlu olduğunu bildirerek davanın kısmen kabulüne, dört aylık kira alacağı 8.000-TL ve %10 gecikme cezası 800-TL toplamı 8.800-TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 01.04.2007 başlangıç tarihli, iki yıl süreli, aylık nakit ve peşin almak üzer 2.000-TL kira parası ödemeli kira sözleşmesi hususunda herhangibir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin özel koşullar 8. maddesi ile “Kiracı kiralananı tahliye etmek istediği takdirde 1 ay evvelinden mal sahibine ulaşacak şekilde bildirim yapmak zorundadır.” hükmü kararlaştırılmıştır. Bu şart geçerli olup tarafları bağlar. Bu maddede düzenlenen hüküm ile davalı kiracıya sözleşme süresi içinde kira sözleşmesini feshetme yetkisi verilmiştir. Davalı bu düzenlemeye dayanarak 20.09.2007 tarihinde keşide edilen ihtarname ile kiralananı 30.10.2007 tarihinde tahliye edeceğini bildirmiş ve söz konusu ihtar davacı kiralayana 21.09.2007 tarihinde tebliğ olunmuştur. Sözleşme şartına uygun olarak feshi ihbarda bulunulmuş, kiralanan 30.10.2007 tarihinde tahliye edilmiştir. Tahliye tarihi konusunda taraflar arasında bir anlaşmazlık yoktur. Bu durumda mahkemece, feshi ihbar koşuluna uygun olarak kiralananın tahliye edilmesi nedeni ile davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.4.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.