YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/9735
KARAR NO : 2023/11666
KARAR TARİHİ : 19.06.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/195 E., 2020/525 K.
KATILANLAR : …, …
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Katılanlar vekili, sanık müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.11.2013 tarihli ve 2012/708 Esas, 2013/607 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
1. Katılan …’a yönelik tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 ve 62 nci maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Katılan …’na yönelik tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 ve 62 nci maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
B. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.11.2013 tarihli ve 2012/708 Esas, 2013/607 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 17.02.2020 tarihli ve 2020/57 Esas, 2020/3359 Karar sayılı kararı ile;
“Sanık …’ın aralarında husumet bulunan katılanlar … ve … …’u 30.06.2012 tarihindeki silahla tehdit eyleminden önceki zamanlarda tehdit ettiğinin mesaj tespit tutanağı ve tanık beyanlarıyla sabit olması; olay tarihinde ise evlerinin önüne giderek silahla tehdit suçunu işlediğinin anlaşılması ve kabulü karşısında; sanığın katılanlara yönelik silahla birden fazla kişiye karşı ve farklı zamanlarda tehditte bulunma eylemlerinin, aynı kast altında tek bir tehdit eylemi olarak kabul edilerek, TCK’nın 106/2-a maddesi uyarınca hükmolunan temel ceza, zincirleme suç hükümleri gereği katılanlara karşı aynı suç işleme kararı kapsamında tek fiil ile gerçekleştirmesi karşısında TCK’nın 43/2. maddesi gereğince artırıldıktan sonra, yine temel ceza üzerinden her iki katılana farklı zamanlarda ayrı ayrı tehditten TCK’nın 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılarak bulunacak miktarın önceki cezaya ilavesiyle sonuç cezanın saptanması gerektiği düşünülmeden, sanık hakkında katılanlar … ve …’a yönelik iki ayrı tehdit suçundan hüküm kurularak fazla ceza tayini”
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.11.2020 tarihli ve 2020/195 Esas, 2020/525 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 19 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz Sebebi;
Gerekçe bildirmeksizin kararı temyiz ettiğine,
İlişkindir.
B. Katılanlar Vekilinin Temyiz Sebepleri;
1. Cezanın üst sınırdan verilmesi gerektiğine,
2. Zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine,
C. Vesaire,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık hakkında, katılanlar … ve …’nu farklı zamanlarda tehdit ettiği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanık savunması, katılanlar ve tanıkların beyanları, mesaj tespit tutanağı ve tüm dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediği kabul edilerek, mahkumiyet kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Cezanın Üst Sınırdan Verilmesi Gerektiği Yönünden
Mahkemece, suçun işleniş biçimi, suç konusunun önem ve değeri, sanığın kastı ve kastın yoğunluğu göz önünde bulundurularak takdiren alt sınırdan hüküm kurulmasında, hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Zincirleme Suç Hükümleri Yönünden
Mahkemece bozma kararına uyulmasına karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca hükmolunan temel ceza aynı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası gereğince artırıldıktan sonra, yine temel ceza üzerinden her iki katılana farklı zamanlarda ayrı ayrı tehditten aynı maddenin birinci fıkrası uyarınca artırım yapılarak bulunacak miktarın önceki cezaya ilavesiyle sonuç cezanın saptanması gerektiği düşünülmeden, hatalı uygulama ile fazla ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.
C. Sair Hususlar Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, katılanlar vekili ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.11.2020 tarihli ve 2020/195 Esas, 2020/525 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
19.06.2023 tarihinde karar verildi.