Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/7359 E. 2024/14 K. 08.01.2024 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/7359
KARAR NO : 2024/14
KARAR TARİHİ : 08.01.2024

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/129 E., 2015/506 K.
SUÇ : Nitelikli Tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 ncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 nci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 nci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 ncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

İddianame içeriği ve dosya kapsamına göre; mağdurun, ticari taksi plakasının devri konusunda sanıktan 37.000 TL para aldığı ancak plaka devrini gerçekleştirmediği, olay tarihinde sanığın plaka devrini gerçekleştirmesi amacıyla mağdurun evinin önüne giderek “Dayı seni öldüreceğim, plakayı neden vermiyorsun…” diyerek havaya ateş ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçunu oluşturacağı, bu suç kapsamındaki delilleri takdir ve tartışmanın, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulduğu belirlenmiştir.
Ancak; sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 150 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle aynı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde tanımlanan hukuki alacağın tahsili amacıyla nitelikli tehdit suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/2-d maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı Kanun’un 322 inci maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi uyarınca kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, Adli Emanetin 2013/184 sırasında kayıtlı ruhsatsız bir adet av tüfeğinin 2521 sayılı Kanun uyarınca işlem yapılmak üzereye idareye teslimine, üç adet boş kovanın dosyada delil olarak saklanmasına, 08.01.2024 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.