Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/6568 E. 2024/308 K. 10.01.2024 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/6568
KARAR NO : 2024/308
KARAR TARİHİ : 10.01.2024

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/125 E., 2015/463 K.
SUÇLAR : Silahla tehdit, silahla kasten yaralama, silahla kemik kırığı
oluşturacak şekilde kasten yaralama, korku, kaygı veya
panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme, ruhsatsız ateşli
silahlarla mermileri satın alma veya taşıma veya bulundurma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Selçuk Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2015 tarihli ve 2015/125 Esas, 2015/463 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, 5237 sayılı Kanun’un 106/2-a, 43/2-1, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına; 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 86/3-e-son, 87/3, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 7 ay 8 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına; 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e-son, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına; 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e-son, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına; 5237 sayılı Kanun’un 170/1-c, 62, 53, 58.maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına;6136 Sayılı Kanun’un 13/1, 5237 sayılı Kanun’un 62,53, 52, 58, 54. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

2. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 24.01.2021 tarihli ve 2016/330229 sayılı, hükmün onanması, görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
1. Kimseyi kasıtlı yaralayıp, tehdit etmediğini belirterek, suçlamayı kabul etmediğine,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 106/2-a, 43/2-1, 62. maddesi, 86/1, 86/3-e, 87/3, 62. maddesi, 86/2, 86/3-e-son, 62. maddesi, 86/2, 86/3-e-son, 62. maddesi, 170/1-c, 62. maddesi, 6136 Sayılı Kanun’un 13/1, 5237 sayılı Kanun’un 62, 53, 52/2. maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemi 13.11.2015 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Selçuk Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2015 tarihli ve 2015/125 Esas, 2015/463 Karar sayılı sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

10.01.2024 tarihinde karar verildi.