Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/649 E. 2023/8526 K. 08.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/649
KARAR NO : 2023/8526
KARAR TARİHİ : 08.02.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli yağma
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adıyaman Cumhuriyet Başsavcılığının, 19.09.2022 tarihli ve 2022/7353 soruşturma sayılı iddianamesi ile sanıklar hakkında nitelikli yağma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 149/1-c, 37/1, 53, 63 üncü maddeleri uyarına kamu davası açılmıştır.

2. Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.10.2022 tarihli ve 2022/380 Esas, 2022/478 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında nitelikli yağma suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 149/1-c-d maddesi uyarınca 11 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine; sanık …’nın 149/1-c-d, 62 ncı maddeleri uyarınca 9 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

3. … Bölge Adliye Mahkemesinin 8. Ceza Dairesinin, 15.11.2022 tarihli ve 2022/2721 Esas, 2022/2671 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanıklar müdafiilerinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri;
1. Suçun yasal unsurlarının oluşmadığına,
2. Sanığın cezalandırılması için yeterli delil bulunmadığına,
3. Sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 150/1 inci maddesinin uygulanması gerektiğine,
İlişkindir.
Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri;
1. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğu,
2. Etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Olay günü mağdurun kiralamış olduğu araç ile seyir halinde telefon görüşmesi yaptığı esnada, motosiklet ile gelen sanıkların, mağdurun içerisinde bulunduğu aracın önünde durdukları ve aracın yanına geldikleri, mağdura “in aşağı dedikleri”, mağdurun araçtan inmediği, sanıkların mağdura “senin yüzünden kaza yaptık” dedikleri, mağdurun inmek istememesi üzerine sanık …’in mağdur ile boğuşmaya başladığı ve bu boğuşma sırasında sanık …’in çekmesi üzerine mağdurun tişörtünün yırtıldığı, sanık … ‘in sanık …’dan aracın anahtarını almasını istemesi üzerine, sanık … ‘nın aracın anahtarını araçtan çıkararak aldığı ve sanık …’in mağdura ”araçtan in” şeklinde bağırması üzerine mağdurun araçtan indiği, daha sonra sanık …’in mağdurun kiralamış olduğu aracın şöför koltuğuna bindiği, mağdurun da yolcu koltuğuna bindiği, sanık …’nın da motosiklete binerek aracı takibe başladığı, araçta iken sanık …’in mağdurun telefonunu aldığı ve bir daha geri vermediği, cüzdanının içinden mağdurun ehliyetini aldığı ve cüzdanı aracın içerisine vites kolunun arka kısmındaki bölmeye bıraktığı, daha sonra tanık Ö.V’nin evine aracı sürdüğü, …’nın da motosikleti ile geldiği, daha sonra mağdurun “masraf ne ise karşılayayım beni bırakın” dediği, sanık …’in de ”öde lan o zaman” demesi üzerine, mağdurun 150 Euro parayı sanık …’e verdiği, …’in dışarı çıkacak iken ikamette olan tanıklar Ö.V, O.V ve sanık …’ya mağdurun hiçbir yere ayrılmaması, kendisinin gelmesini beklemelerini söylediği, sanık …’in mağdura ait olan araçla ayrıldığı, sanık …’nın mağduru sakinleştirmeye çalıştığı ancak gitmek istediğinde de buna izin vermediği, daha sonra sanık

…’in yanında iki kişi ile birlikte geldiği ve mağdur ile sanık …’yı da araca alarak başka bir eve gittikleri, evde bir kişinin daha olduğu ve sanık …’in evde bulunan kişiye “mağduru bir yere bırakmamasını, kendilerinin geleceğini” söylediği, mağdurun evde bir süre kaldıktan sonra bir fırsatını bulup yalınayak evden kaçtığı anlaşılmıştır.

2. Mağdur tarafından kiralanan aracın sanık …’ın sevk ve idaresindeyken yakalandığı, araç içerisinde sanık … ile tanık M.K’nin de bulunduğu belirlenmiştir.

3. Yapılan aramada aracın torpido kısmında mağdura ait telefon ve sürücü belgesini ile banka kartları ve cüzdanın bulunduğu, yine sanık …’in üzerinde mağdurdan aldığı 150 Euro paranın bulunduğu tespit edilmiştir.

4. Mağdurun suçta kullanılan aracı kiraladığına ilişkin kira sözleşmesi dosya içerisinde mevcuttur.

5. Tanıklar M.K, O.V, Ö.V’nin mağdurun anlatımlarını destekler mahiyetteki beyanları dava dosyasında bulunmaktadır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. Kararın Usul ve Yasaya Aykırı Olup Suçun Unsurlarının Oluşmadığına Yönelik Temyiz Sebepleri Yönünden
5237 sayılı Kanun’un 148 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca; kişinin veya yakınının hayatına, vücut veya cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştirileceği ya da malvarlığı bakımından büyük bir zarara uğratılacağından bahisle tehdit edilerek veya cebir kullanılarak bir malı teslime veya alınmasına karşı koymamaya mecbur bırakılması yağma suçunu oluşturur. Suç, anılan değerlere yönelik bir saldırı gerçekleştirileceğinden bahisle tehdit veya cebir kullanılmak suretiyle gerçekleşir. Hâl böyle olunca mağdurun olaydan hemen sonra alınan beyanı ve bunu doğrulayan tanık ifadelerine göre sanıkların mağdurun bir miktar parası, cep telefonu, arabasının anahtarı ve cüzdanını zorla almaya yönelik eylemlerinin nitelikli yağma suçunu oluşturduğu anlaşılmış ve hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Etkin Pişmanlık Yönünden
Sanıkların yakalandıklarında mağdurdan rızası dışında alınan para, ehliyet ve cep telefonunun yapılan üst araması ve araç aramasında polisler tarafından bulunduğunun anlaşılması karşında, sanıkların pişmanlık duyup rızai iadesi söz konusu olmadığından, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasında bir isabetsizlik bulunmamıştır.

3. 5237 sayılı Kanunun 150/1 inci Maddesinin Uygulanması Gerektiğine Yönelik Temyiz Sebebi Yönünden
5237 sayılı TCK’nın 150/1 inci maddesinde düzenlenen sanıklarla mağdur arasında bir hukuki ilişkinin varlığı koşulunun, hukuki alacağın kesin/ihtilafsız bir hukuki alacak olması, alacağın da hukuka uygun bir alacak olması gerekmekte olup, somut olayda mağdur ile sanıklar arasında kesinleşmiş hukuki bir alacak söz konusu olmadığı gibi bireysel hak aramanın hukuk tarafından korunamayacağı dikkate alındığında, sanıklar hakkında 150/1 inci maddesinin uygulanmamasında hukuka bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesinin 8. Ceza Dairesinin,15.11.2022 tarihli ve 2022/2721 Esas, 2022/2671 Karar sayılı kararında sanıklar müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ile re’sen incelenmesi gereken konular yönünden 5271 sayılı Kanun’un 288 inci ve 289 uncu maddeleri kapsamında yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

08.02.2023 tarihinde karar verildi.