Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/6426 E. 2023/9503 K. 22.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/6426
KARAR NO : 2023/9503
KARAR TARİHİ : 22.03.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sarıoğlan Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 24.10.2011 tarih ve 2011/135 Esas numaralı iddianamesi ile sanık … hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 29 uncu maddesi, 54 üncü maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Sarıoğlan Asliye Ceza Mahkemesinin 25.01.2012 tarihli ve 2011/76 Esas , 2012/14 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 62 inci, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca hak yoksunlukları ve 5271 sayılı Kanunu’nun 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Karar 17.02.2012 tarihinde kesinleşmiştir.

3. Sanığın Gürün Sulh Ceza Mahkemesinin 20.09.2013 tarihli ve 2013/38 Esas ve 2013/93 Karar sayılı ilamı ile 22.02.2013 tarihinde 5237 sayılı Kanun’un 123 üncü maddesinde yer alan kişilerin … ve sükunu bozma suçunu işlediği ve neticeten 3 ay hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verilerek bu kararın, 13.01.2016 tarihinde kesinleştiği belirlenerek yapılan ihbar üzerine, Sarıoğlan Asliye Ceza Mahkemesinin 13.04.2016 tarihli ve 2016/98 Esas ve 2016/104 Karar sayılı kararı ile ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ıncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi ve 62 inci maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 27/01/2021 tarihli 2016/331156 sayılı, onama görüşlü tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık …’ın Temyiz Sebepleri;
1. Olay günü şikâyetçi ile kardeşinin kavga ettiğini sanarak kuru sıkı tabancayı alarak olay yerine gittiğini, kavga olmadığını görünce yanlarından ayrıldığını, suçsuz olması sebebiyle beraat etmesi gerektiğine,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay günü gündüz saat 16.00 sıralarında sanığın yol verme meselesi nedeniyle aralarında sürtüşme yaşanan şikâyetçiye aracından çıkardığı kuru sıkı tabancayı sallayarak “sana göstereceğim” demek suretiyle tehdit ettiği anlaşılmıştır.

2. Şikâyetçinin aşamalarda tutarlı beyanlarda bulunduğu görülmüştür.

3. Sanığın üzerine atılı suçlamayı tevil yoluyla ikrar ettiği anlaşılmıştır.

4. Tanık İ.Y., A. A.’nın beyanları dava dosyasında mevcuttur.

5. Suç aleti olan bir adet kuru sıkı tabancanın sanık tarafından kolluk görevlilerine teslim edildiğine dair 27.08.2011 tarihli … ile muhafaza altına alma tutanağı ile kuru sıkı tabancanın adli emanete alındığına dair 08.09.2011 tarihli emanet eşya makbuzu dosya içerisinde mevcuttur.

IV. GEREKÇE
Sanık …’ın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalarda, şikâyetçi ile aralarında yol verme meselesinden dolayı başlayan tartışma esnasında başka yerden geçmesini söylemesi üzerine şikâyetçinin kendisine “sana ne lan” demek suretiyle el kol hareketleri yaptığını beyan etmesi ve tanık İ.Y.’nin de bu doğrultuda beyanlarda bulunması karşısında; olayın çıkış sebebi ve gelişimi değerlendirildiğinde aksi ispatlanamayan sanık savunmasına göre ilk haksız hareketin şikâyetçiden gelmesi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 29 uncu maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Sarıoğlan Asliye Ceza Mahkemesinin, 13/04/2016 tarihli ve 2016/98 Esas, 2016/104 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

22.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.