YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/6171
KARAR NO : 2024/305
KARAR TARİHİ : 10.01.2024

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/606 E., 2015/466 K.
SUÇLAR : Silahla tehdit, 6136 sayılı yasaya muhalefet, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

1. Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet ve hakaret suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede; sanık hakkında hükmolunan netice cezaların türü ve miktarları gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükümlerin kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla bu suçlar inceleme dışı bırakılmıştır.

2. Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Edremit 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2015 tarihli ve 2013/606 Esas, 2015/466 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106/2-a, 43/2 ve 62/1. ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına; aynı kanunun 125/1, 125/5, 43/2. maddesi yollamasıyla 43/1, 62/1, 52/2. maddesi uyarınca 2.180 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 6136 sayılı Kanun’un 15/4. maddesi, 5237 sayılı Kanun’un 62/1, 52/2. maddesi uyarınca 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına uyarınca karar verilmiştir.

2. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 31.01.2021 tarihli ve 2016/264580 sayılı, hükmün onanması, görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
1. Suçlamayı kabul etmediğine, kararın kanun ve hukuka aykırı olduğuna, delil yetersizliğine, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verildiğine, hiçbir gerekçe gösterilmeksizin takdir yetkisinin kullanılmasının hukuka ve yasaya aykırı olduğuna, bir an için kendisinin bıçakladığı düşünülse dahi somut olayın üçüncü kişi lehine olan meşru savunma sınırları içerisinde kaldığı hususunun değerlendirilmesi gerektiğine,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 106/2-a, 43/2, 62/1. maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemi 01.10.2015 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
A.Sanık Hakkında 6136 Sayılı Yasaya Muhalefet ve Hakaret Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden Yapılan İncelemede;
Sanık hakkında hükmolunan netice cezaların türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükümlerin kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık Hakkında Silahla Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden Yapılan İncelemede;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Edremit 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2015 tarihli ve 2013/606 Esas, 2015/466 Karar sayılı sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

10.01.2024 tarihinde karar verildi.