Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/5363 E. 2023/14900 K. 04.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5363
KARAR NO : 2023/14900
KARAR TARİHİ : 04.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/305 E., 2015/597 K.
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi Onama Kısmi Bozma

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan neticeten hükmolunan 1.500,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararının tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.

Katılan sanık … ve sanık … hakkında kurulan hükümlerin ise; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 Tarihli ve 2014/305 Esas, 2015/597 Karar Sayılı Kararı ile;
A. Katılan sanık … hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

B. Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 29, 62 ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca neticeten 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

C. Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 29, 62, 58 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Diğer sanıkların alacağını vermeyerek kendisine saldırdıklarına,
B. Silah kullanmadığına,
C. Vesaire,
İlişkindir.

III. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Hükmün tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, katılan sanık …’ın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

B. Katılan Sanık … Hakkında Tehdit Ve Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Sanıklar … ve …’in, katılan sanık …’ın tamir ettiği lastiklerin bedelini ödememesi üzerine, katılan sanık …’ın silahla tehdit suçunu işlediğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında; katılan sanık …’ın eyleminin sübûtu hâlinde yağma suçunun daha az cezayı gerektiren hali olan 5237 sayılı Kanun’un 150 nci maddesinin birinci fıkrası yollamasıyla aynı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen hukuki alacağın tahsili amacı ile tehdit suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğundan, karar hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR
A. Katılan Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 tarihli ve 2014/305 Esas, 2015/597 Karar sayılı kararına yönelik katılan …’ın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Katılan Sanık … Hakkında Tehdit Ve Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Başkaca yönleri incelenmeyen Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 tarihli ve 2014/305 Esas, 2015/597 Karar sayılı kararına yönelik katılan sanık …’ın temyiz isteği Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye farklı gerekçeyle kısmen uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

04.12.2023 tarihinde karar verildi.