Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/4254 E. 2023/15118 K. 11.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4254
KARAR NO : 2023/15118
KARAR TARİHİ : 11.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/662 E., 2016/132 K.
SUÇLAR : Nitelikli tehdit, çocuğun kaçırılması veya alıkonulması
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
… 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.03.2016 tarihli ve 2015/662 Esas, 2016/132 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli tehdit ve çocuğun kaçırılması veya alıkonulması suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın Temyiz Sebebi
1.Sanığın üzerine atılı suçlar sabit olduğundan cezalandırılmasına,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Evli olan katılan ile sanığın boşandığı, boşanmadan sonra müşterek çocukları Muhammet …’nin velayetinin katılan anneye verildiği, taraflar arasında anlaşmazlık bulunduğu ve bu anlaşmazlığın … Adliyesinde devam eden başka dosyalara da yansıdığı, olay günü oğlunun eve kilitli bırakıldığına inanan sanığın, katılan …’yı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladıktan sonra oğlunu alıp yengesi olan tanık A.’ya bıraktığı, katılanın da daha sonra çocuğu gelip buradan aldığı şeklinde kabul edilen olayda, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, sanığın çocuğu korumak amacıyla hareket ettiği takdir ve sonucuna varılarak silahla tehdit eylemi bakımından da katılanın soyut beyanından başka delil bulunmadığından bahisle nitelikli tehdit ve çocuğun kaçırılması veya alıkonulması suçlarından, “sanığın atılı suçları işlediğine ilişkin savunmasının aksini gösterir yeterli ve kesin delil bulunmadığı” şeklindeki gerekçe ile beraat kararı verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Ceza yargılaması sonucunda mahkûmiyet kararının verilebilmesi için suç oluşturan fiilin sanık tarafından işlendiğinin hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak, herkesi inandıracak şekilde kanıtlanması ve şüphenin masumiyet karinesinin gereği olarak sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği (Türkiye Cumhuriyeti Anayasası 38/4. maddesi, İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi 6/2. maddesi, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi 11. maddesi) de nazara alınarak, sanığın üzerine atılı eylemi gerçekleştirdiğine ilişkin her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunamadığından yerel mahkemece 5271 sayılı Yasan’ın 223/2-e maddesi gereğince sanığın beraatine dair verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.03.2016 tarihli ve 2015/662 Esas, 2016/132 Karar sayılı kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

11.12.2023 tarihinde karar verildi.