Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/4206 E. 2024/262 K. 10.01.2024 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4206
KARAR NO : 2024/262
KARAR TARİHİ : 10.01.2024

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/738 E., 2015/1090 K.
SUÇLAR : Nitelikli tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, müsadere
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama

A. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan neticeten hükmolunan 2.000,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararının tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.

B. Sanık hakkında nitelikli tehdit suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 01.08.2014 tarihli ve 2014/13715 No.lu iddianamesi ile sanık hakkında nitelikli tehdit suçunu işlediği iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) benti, 43 üncü maddesi, 53 üncü, 54 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemli kamu davası açılmıştır.

2. … 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.09.2015 tarihli ve 2014/738 Esas, 2015/1090 Karar sayılı kararı ile sanığın nitelikli tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) benti, 43 üncü maddesi, 62 nci maddesi uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve adli emanetin 2014/9365 sırasında bıçağın müsaderesine karar verilmiştir.

3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Bassavcılığınca tanzim olunan, 04.01.2021 tarihli ve 2016/118358 sayılı kasten yaralama suçundan ret, tehdit suçundan ise onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebebi
1. Temyiz etme iradesine,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanığın olay tarihinde daha önceden aralarında ilişki yaşamış olduğu katılanın ikametine giderek aralarında tartışma çıktığı, tartışma sırasında sanığın silahını çıkararak “burada seni de öldürürüm kendimi de” diyerek silahla tehdit ettiği, daha sonra silahının elinden alınınca bu kez Adli Emanetin 2014/9365 sırasında kayıtlı bıçağını çıkararak “seni seviyorum, benimle birlikte ol, yoksa seni de yaşatmam kendimi de, burada seni de öldürürüm, kendimi de” demek suretiyle silahla tehdit eylemine devam ettiğinin iddia edildiği dava konusu olayda;

2. Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendine uyan nitelikli tehdit suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 09.09.2015 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu ve bu tarihten inceleme tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

V. KARAR
A. Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Ön inceleme bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle Yerel Mahkemece verilen karara yönelik sanığın temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Nitelikli Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm ve Müsadere Hükmü Yönünden

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Durağan Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.11.2015 tarihli ve 2015/138 Esas, 2015/620 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE, adli emanetin 2014/9365 sırasına kayıtlı sırasına kayıtlı bıçağın sahibine iadesine,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

10.01.2024 tarihinde karar verildi.