Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/4020 E. 2023/11676 K. 19.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4020
KARAR NO : 2023/11676
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/298 E., 2016/46 K.
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Edremit Cumhuriyet Başsavcılığının 14.04.2015 tarihli ve 2015/1320 soruşturma numaralı iddianamesi ile sanık hakkında silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 53 üncü ve 58 inci maddesi uyarınca kamu davası açılmıştır.

2. Edremit 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.01.2016 tarihli ve 2015/298 Esas, 2016/46 Karar sayılı kararı ile sanığın silahla tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi, 53 üncü ve 58 inci maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hükmedilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

3. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca onama görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İsteği
1. Atılı suçu işlediğine dair dosyada yeterli delil bulunmadığından hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan ile sanık arasında daha öncede husumet bulunduğu ve aynı mahallede ikamet ettikleri, olay tarihinde saat 20.20 sıralarında katılanın tanık S.A. ile ikametinde bulunduğu esnada sanığın katılanın evine doğru tüfekle ateş ettiği ve katılanın demir giriş kapısının camının kırıldığı, katılanın camdan baktğında sanığı arkadan elinde birşey gizlerken yürüdüğünü gördüğü, sanığın aksayarak yürümesi nedeniyle teşhis ettiği, kısa bir süre sonra tekrar katılanın evine tüfek ile ateş edildiği ve bu defa pencere camlarının kırıldığı, olay yerinde ele geçen boş kartuşlar üzerinde yaptırılan incelemede olayda kullanılan av tüfeğinin 6136 sayılı Yasa kapsamı dışında kaldığı, sanığın bu suretle üzerine atılı silahla tehdit suçunu işlediğinin ilk derece mahkemesince kabul edildiği anlaşılmıştır.

2. Katılanın aşamalarda benzer beyanlarda bulunduğu görülmüştür.

3. Sanığın, üzerine atılı suçlamayı inkar ettiği anlaşılmıştır.

4. Tanık S.A.’nın beyanları dava dosyasında mevcuttur.

5. Kolluk güçleri tarafından tanzim olunan, 01.03.2015 tarihli Yakalama Tutanağı, Ev Arama Tutanağı ve Üst Arama Tutanağı dava dosyasında mevcuttur.

6. Dosya arasında sanığa ait el svaplarında atış artığına rastlanılmamış olduğuna ilişkin 27.03.2015 tarihli … Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü Uzmanlık Raporu mevcuttur.

7. Mahkemece sanık hakkında mala zarar verme suçundan karar kesinleştiğinde suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Olay tarihinde katılanın ikametine silahla ateş edilmesi suretiyle ikametinin cam ve kapılarına zarar verilmesi ve katılanın tehdit edilmesi şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın tüm aşamalarda üzerine atılı suçu inkar etmesi, evvelce taraflar arasında adliyeye yansıyan husumetin bulunuyor olması, dosyada mevcut uzmanlık raporuna göre sanığın el svaplarında atış artığına rastlanılmamış olması, olayın hemen akabinde sanığın yakalanması üzerine ikametinde ve üst aramasında herhangi bir suç unsuruna rastlanılmamış olması ve tanık S.A.’nın olaya ilişkin olarak kimin ateş ettiği hususunda doğrudan görgüye dayalı bilgisi bulunmamakta olup katılanın kendisine sanık tarafından ateş edildiği yönünde söylemde bulunduğunu dolaylı olarak beyan etmiş olması hususları hep birlikte değerlendirildiğinde, sanığın silahla tehdit suçunu işlediğine ilişkin yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden Edremit 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.01.2016 tarihli ve 2015/298 Esas, 2016/46 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

19.06.2023 tarihinde karar verildi.