Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/4012 E. 2023/11672 K. 19.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4012
KARAR NO : 2023/11672
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/112 E., 2016/5 K.
SUÇLAR : Sair tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama

A. Sanık hakkında hakaret suçundan hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu katılan vekilinin temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317 nci maddesi gereği reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.

B. Sanık hakkında sair tehdit suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Salihli Cumhuriyet Başsavcılığının 07.04.2015 tarihli ve 2015/1027 Soruşturma numaralı iddianamesi ile sanık hakkında sair tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi ve 53 üncü maddesi uyarınca kamu davası açılmıştır.

2. Salihli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2016 tarihli ve 2015/112 Esas, 2016/5 Karar sayılı kararı ile sanığın sair tehdit suçundan, 5271 sayılı Kanunu’nun 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Vekilinin Temyiz İsteği
1. Suçun unsurları oluştuğuna ve verilen cezanın yeterli bulunmadığına,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’in olay günü yolda eski eşi olan katılanın yanına giderek “Mağdur edebiyatı yapıyorsun, seninle ilgili herkese bildiklerimi anlatacağım, senin hayatını bitireceğim, seni mahvedeceğim” dediği, ayrıca farklı zamanlarda “Ben sana yapacağımı biliyorum” şeklinde zincirleme şekilde tehdit ettiği iddiası karşısında İlk Derece Mahkemesi, sanığın savunmasının aksine katılanın soyut iddiası dışında mahkûmiyet için yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından atılı suçu işlediğinin sabit olmaması nedeniyle nedeniyle beraat kararı vermiştir.

2. Mağdurun aşamalarda tutarlı beyanlarda bulunduğu görülmüştür.

3. Sanığın, üzerine atılı suçlamayı inkar ettiği anlaşılmıştır.

4. Tanık A.K.’nin beyanları dava dosyasında mevcuttur.

IV. GEREKÇE
A. Sanığın Mahkumiyetine Karar Verilmesi Gerektiğine İlişkin Temyiz Sebebi Yönünden
Sanığın üzerine atılı suçu her aşamada inkar ettiği görülmektedir. Dosya arasında yer alan sanığın katılan ile ilgili olarak iddialarda bulunduğu mektupta “… bu ne yalanı biter ne boynuzu” ibaresinin hakaret suçunu oluşturduğu ve hakaret suçundan cezalandırılmasına karar verilmiş olduğu, “Senin hayatını bitireceğim, seni mahvedeceğim, ben sana yapacağımı biliyorum” şeklinde tehdit ettiğine dair başkaca somut delil bulunmadığı, bu nedenle sanığın atılı suçu işlediğine yönelik her türlü şüpheden uzak mahiyette delil bulunmaması nedeniyle hakkında kurulan beraat kararında bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.

B. Vesaire Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
1. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Giriş bölümünde yer alan (A) paragrafında açıklanan nedenle katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

2. Sanık Hakkında Sair Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Salihli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2016 tarihli ve 2015/112 Esas, 2016/5 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

19.06.2023 tarihinde karar verildi.