Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/4002 E. 2023/11692 K. 19.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4002
KARAR NO : 2023/11692
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/412 E., 2015/572 K.
SUÇLAR : Silahla tehdit, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümler; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İskendurun Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.11.2014 tarihli ve 2014/4175 Esas sayılı İddianamesi ile sanık hakkında kasten yaralama, silahla tehdit ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 151 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca cezalandırılma istemiyle kamu davası açılmıştır.

2. … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.12.2015 tarihli ve 2014/412 Esas, 2015/572 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama, silahla tehdit ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 6 ay; 106 ncı maddesinini ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca 2 yıl, 151 inci maddesi uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hükmedilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebebi
Hakkında kurulan hükümleri temyiz etme iradesi ile vesaire
İlişkindir

III. GEREKÇE
… Cumhuriyet Başsavcılığının 06.11.2014 tarihli iddianame içeriğine göre “…Müşteki …’ ın kollukta ve savcılığımızda alınan ifadeleri ve kendisine yaptırılan teşhis işlemlerinin değerlendirilmesi sonucunda yaşanan olaylar sırasında şüpheli …’ ın tutanak tutma talebi üzerine tanık …’ la birlikte araçtan indikten sonra kendisine tokat attığını, üzerine saldırmaya devam etmesi nedeniyle aracının içerisine binip kapıyı kapatmaya çalıştığı sırada …’ ın kendisine siyah saplı düz bir bıçak göstererek ” Anahtarı ver ruhsatı ver, para ver lan bize ” deyip bıçak salladığını…” ileri sürülmesi karşısında, sanığın eyleminin sübutu halinde nitelikli yağmaya teşebbüs veya yağma suçunun daha az cezayı gerektiren hali olan 5237 sayılı Kanun’un 150 nci maddesinin birinci fıkrası yollamasıyla aynı Kanun’un 106 ncı ve 86 ncı maddelerinde düzenlenen hukuki alacağın tahsili amacı ile tehdit ve kasten yaralama suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.12.2015 tarihli ve 2014/412 Esas, 2015/572 Karar sayılı kararının Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, BOZULMASINA,

5320 sayılı Kanun’un 8/1 inci maddesi aracılığı ile 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sanığın Ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına,

Dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

Oy birliğiyle 19.06.2023 tarihinde karar verildi.