YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3704
KARAR NO : 2023/14093
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2018/69 E., 2018/302 K.
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanığın yokluğunda verilen kararın savunmasında beyan ettiği bilinen en son adresine tebliğe çıkarıldığı, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre 30.05.2018 tarihinde muhtara tebliğ edildiği ancak tebligat parçasında “tebligat imkansızlığı” ibaresine rağmen sanığın adreste bulunmamasına ilişkin başka bir açıklamanın yer almadığı anlaşıldığından muhtara yapılan tebligatın usulsüz olduğu belirlenip sanık müdafiinin temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Salihli Cumhuriyet Başsavcılığının 2013/7963 soruşturma numaralı ve 23.09.2014 tarihli iddianamesi ile, sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Salihli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2015 tarihli ve 2014/717 Esas, 2015/662 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Kanunun 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile; hakaret suçundan aynı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Salihli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2015 tarihli ve 2014/717 Esas, 2015/662 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 14.12.2017 tarih, 2017/3089Esas, 2017/28097 Karar sayılı kararı ile;
“02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçlarının uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise, suç tarihinde 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu ancak yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,”
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Salihli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.04.2018 tarihli ve 2018/69 Esas, 2018/302 Karar sayılı kararı ile bozmaya uyularak sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Kanunun 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile; hakaret suçundan Aynı Kanunun 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II.GEREKÇE
Hükümlerden sonra 24.10.2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde basit yargılama usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan ”hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 nci maddesi ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci ve devamı maddeleri gereğince tehdit ve hakaret suçları bakımından yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu sebebiyle hükümlerde, bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmuştır.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Salihli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.04.2018 tarihli ve 2018/69 Esas, 2018/302 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
06.11.2023 tarihinde karar verildi.