YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3587
KARAR NO : 2023/14054
KARAR TARİHİ : 02.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/36 E., 2015/301 K.
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER :Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkûmiyet, ceza verilmesine yer olmadığına
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red – İade – Onama
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında tehdit suçundan dava açıldığı ancak hüküm verilmediği anlaşılmış ise de zamanaşımı dolduğu anlaşıldığından ayrıca bu hususta işlem yapılmasına gerek görülmemiştir.
I-Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 29, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca 360 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen hükmün ceza miktarının kesin olması nedeni ile kesinleştiği, sanık hakkında tehdit suçundan dava açıldığı, kısa kararda sehven kasten yaralama suçundan hüküm kurulduğu bu hususun hüküm kısmında sehven yazıldığının belirtildiği anlaşılmış olup, anılan suç yönünden kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
14.04.2011 tarihinden yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3000-TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tehdit suçundan tayin edilen 360,00-TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317. maddesi gereğince o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II. Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizinin olanaklı bulunmayıp aynı maddenin onikinci fıkrası uyarınca itirazının olanaklı olduğu ve 5271 sayılı Kanun’un 264/1. maddesi uyarınca o yer Cumhuriyet savcısı yönünden yasa yoluna başvuruda ve mercide yanılmanın haklarını ortadan kaldırmayacağının anlaşılması karşısında; 5271 sayılı Yasanın 264/2. maddesi uyarınca itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye, Mahkemesince iletilmek üzere dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
III. Sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm ile Sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelenmesinde;
Sanık …’e yüklenen ve 5237 sayılı Kanun’un 125/1-4. maddesine uyan hakaret suçu ile sanık …’e yüklenen ve 5237 sayılı Kanun’un 106/1-1. maddesine uyan tehdit suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2. maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımının sanık …’in sorgu tarihi olan 13.10.2015; sanık …’in sorgu tarihi olan 16.04.2015 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı Kanun’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 02.11.2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.